اگر یورو ۲۰۲۴ در اوج تلخی کریستیانو رونالدو و تونی کروس رو از هوادارن فوتبال گرفت، بجای آن پسرکی ۱۶ ساله رو به دنیای فوتبال معرفی کرد، که فوتبال رو با هنر و استعداد ذاتی خود در کنار تاکتیک بازی میکند.
لامین یامال یک شب قبل از فینال یورو ۲۰۲۴ وارد ۱۷ سالگی می‌شود و قهرمانی اروپا با تیم ملی اسپانیا احتمالا میتواند زیباترین هدیه تولدش در طول این ۱۷ سال باشد.
از حالا میتوان متصور بود که هواداران فوتبال برای سالهای آینده قرار است با دیدن بازی‌ها او در کنار بحث و کل‌کل‌های فوتبالی از دیدن پا به توپ شدن‌های اون از این بازی مهیج لذت ببرند.
او در عنفوان شروع ۱۷ سالگی آنچنان زیبا و با شحصیتی پخته در زمین فوتبال رفتار میکند که انگشت حیرت دیوید بکام، یکی از پرحاشیه‌ترین بازیکنان فوتبالی رو به دهانش گزیده. لامین با ۱۶ سال سن آنچنان حرفه‌ای و در آرامش کامل بازی میکند که گویی سالهای سال در این حرفه فعال بوده و میتواند تیم رو با آرامش و بدون فشار همچون یک کاپیتان پر تجربه رهبری کند.
لامین یامال از الان به دغدغه بزرگ مربیان فوتبال بدل شده که چگونه او را در بازی‌های مقابل تیم او مهار خواهند کرد، چون زمانی که لامین پا به توپ می‌شود، جوری رفتار میکند که گویی اوست که مالکیت همیشگی توپ را به عهده دارد. هنگامی که در مقابل بازیکنی به سر توپ می‌زند، انگار قبلا این صحنه را دیده و میداند چه اتفاقی خواهد افتاد، او میداند که از فوتبال و بازی چه چیزی رو میخواهد و همیشه درست همان چیزی می‌شود که او میخواهد و همچنان توپ را به جلو حرکت میدهد، او به جلو می‌رود و ماراهم به جلو میبرد و میخکوب هنر و تجربه‌اش میکند، دریبل میزد و ضربان قلب هواداران را به نهایت می‌رساند و همزمان که او توپ را از پشت محوطه ۱۸ قدم با یک شوت سهمگین به تور دروازه‌ی رقیب می‌چسباند این قلب هواداران فوتبال است که از جا در می‌رود و به قفسه‌ی سینه‌شان میخکوب می‌شود چون میدانند، فوتبال و هنر بازی فوتبال همچنان وجود دارد.
او اما هرگز زندگی غیرفوتبالی خود را فراموش نمیکند، او در کنار بازی حرفه‌ای فوتبال به درس و مدرسه هم می‌پردازد تا زودتر از زمانیکه باید به دنیای بزرگسالی وارد نشود.
اینجاست که اهمیت حضور آموزش در جامعه و دنیای فوتبال حرفه‌ای بیشتر از پیش مشخص می‌شود و این را مدیون بنیانگذاران آکادمی‌های فوتبال هستیم که در کنار نگاه حرفه‌ای به فوتبال، نگاهی هم به دور نشدن از روح زندگی هم انداخته‌اند. اینکه مدرسه‌ای وجود داشته باشد تا کودکان مستعد بازی فوتبال در کنار زندگی حرفه‌ای، کودکی هم بکنند، بسیار مهم است.
کودک با رشد در مدرسه‌ها و آکادمی‌های فوتبال نه تنها فوتبال می‌آموزد، بلکه روح خود راهم پرورش میدهد. بازیکنان بزرگی در تاریخ فوتبال بودند که با مطرح شدن در عرصه جهانی توانایی درک و تحمل این حجم از اعتبار و شهرت همزمان را نداشته‌اند و از زندگی حرفه‌ای با میانبری وارد حاشیه‌های این نوع از زندگی شده‌اند.
مدرسه و آکادمی فوتبال به کودک خواهد آموخت که با این حجم از فشار احتمالی در بزرگسالی چه باید بکند، او خواهد آموخت که با ورود پول‌های بی‌نهایت چه احتمالات و خطراتی در انتظار او و زندگی‌اش خواهد بود و برای آن آماده می‌شود.
نکته مهم اما این است که اگر به آن موفقیت نرسید چه چیزی در انتظار او خواهد بود؟ انسانی که تمام کودکی و نوجوانی خود را برای فوتبال و رسیدن به موفقیت در آن کرده، به هزاران دلیل امروز به جایی که میخواسته نرسیده. حالا چه می‌شود؟ چه چیزی در انتظار کودکی‌ست که تمام این سالها رویاپردازی کرده و هیچ درس و حرفه دیگری نیاموخته.
آکادمی برای این منظور هم برنامه‌ریزی دقیقی کرده و ما شاهد هستیم که لامین یامال در حالیکه به‌عنوان جوانترین بازیکن فوتبال جهان به تیم‌ملی قدرتمند فرانسه گل میزد، بعد از بازی به اتاق خودش رفته و به انجام تکالیف مدرسه‌اش مشغول می‌شود.
لامین یامال نتیجه‌ی آموزش صحیح و کارشناسی شده‌ی دنیای فوتبال است. او هنر ذاتی بازی فوتبال را دارا بود و آکادمی فوتبال بارسلونا به ظهور و بروز این استعداد درونی کمک کرد و امروز حاصل یک کار کارشناسی‌شده را دنیا مشاهده میکند تا بار دیگر به همگان ثابت شود ثروتِ بدون علم، لامین یامالی خواهد بود بدون توپ فوتبال.
شاید هواداران فوتبال ندانند یکشنبه شب اسپانیا قهرمان اروپا می‌شود یا انگلیس اما آنها همگی میدانند که دنیای اعجاب‌انگیز فوتبال تا چه میزان به این اعجوبه نیاز داشت؛ اعجوبه‌ای بنام لامین یامال.
سپهرداد درّانی| باشگاه خبرنگاران آزاد
