مهدی مهدوی‌کیا از جمله بزرگان فوتبال ماست که معمولا تمایل زیادی به مصاحبه ندارد ولی وقتی حرف بزند، صحبت‌هایش جذاب و خواندنی است.
این بازیکن محجوب ۱۶ خرداد سال ۱۳۸۹ پیرامون دوران حضورش در تیم ملی و شرایط فوتبال ایران حرف‌های جذابی زد که بد نیست خلاصه آن‌ها را به اتفاق هم مرور کنیم:
- صعود به جام جهانی ۲۰۰۶ برای تیم ملی بدون استرس و دغدغه بود. ما در مرحله نهایی آن مسابقات هم انصافا آبرومندانه بازی کردیم.
- میروسلاو بلاژویچ مربی بدی نبود ولی خیلی شومن بود! او به مسائل روانی اهمیت فراوانی می‌داد و در تهیج تماشاگران و بازیکنان تخصص داشت. البته کل‌کل کردن بلاژویچ با خبرنگاران ایرانی به ضررش تمام شد. برخلاف او، برانکو بسیار ساکت و آرام بود.
- سال ۱۳۸۰ وقتی در پیکارهای انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲ به بحرین باختیم، شایعه شد که از بالا گفتند باید ببازید یا کشک بادمجان باعث باخت ایران شد در صورتی که هیچ کدام از این اتفاقات رخ نداد و شایعات صحت نداشت.
- هر بازیکنی دوست دارد فیکس تیم ملی باشد و هیچ‌کس نمی‌خواهد روی نیمکت بنشیند. شاید بازیکن بخواهد تا لحظه مرگ در تیم ملی باشد ولی فدراسیون و سرمربی تیم ملی است که تصمیم می‌گیرد بهترین‌ها را انتخاب کرده و به این تیم فرا بخواند.
- در دوران اوج خودم حدود ۴۰ بازی ملی را عمدا نیامدم تا فرصت به حسین کعبی و جواد کاظمیان که بعدا بازیکن پرسپولیس هم شدند، برسد.
- در سال ۲۰۰۵ وقتی توماس دال سرمربی هامبورگ شد، گفت مهدوی‌کیا را نمی‌خواهم ولی من ۴۵ روز با تمام وجود تلاش کردم تا خودم را ثابت کنم.
- قبل از فوتبالیست شدن، دونده بودم و در سطح مدارس تهران مدال هم گرفتم. البته ۴ سال هم کاپیتان تیم هندبال منطقه ۱۴ بودم.
