می‌توان نکات جالبی را از دل و حواشی دو بازی پرسپولیس و مس رفسنجان در لیگ برتر و رئال مادرید و دورتموند در چارچوب آخرین دیدار لیگ قهرمانان اروپا برداشت کرد. مثلا برگزاری جشن قهرمانی و تفاوت‌های عجیب و البته باورنکردنی این دو دیدار حساس و مهم در روز شنبه بود.
هرچند که مقایسه فوتبال اروپا با فوتبال ایران یک قیاس مع الفارق محسوب می‌شود اما گاهی اوقات نمی‌توان چشمان را بر ساده ترین بدیهیات و اشتباهات بست و حرفی از آن به میان نیاورد!
مسئله ای که سالیان سال هواداران را رنج می‌دهد و به نوعی اعصاب مخاطبان تلویزیون با تماشای آن به هم می‌ریزد، حضور مدیران پر تعداد فدراسیون فوتبال و اعضای هیئت مدیره باشگاه قهرمان است که اصلاً مشخص نیست چرا باید این تعداد مدیر عالی مقام فوتبال، بر روی صحنه تیم قهرمان حاضر باشند!
جالب تر آنجاست که پس از اهدای جام و بالا بردن آن، از صحنه کنار نمی‌روند و در عکس‌های یادگاری تیم قهرمان هم حضور دارند؛ حضوری که بی دلیل، غیر منطقی و از لحاظ ساختن یک قاب به یاد ماندنی، زشت به شمار می‌آید!
حتی موقعی که اهدای مدال به پایان رسید و مهدی تاج به عنوان رئیس فدراسیون، در حال اهدای جام بود، ناهماهنگی‌های فراوان و عجیبی در این بخش از مراسم قهرمانی سرخ‌ها مشاهده می‌شد! رئیس فدراسیون فوتبال، با دست چپ، جام را در دست داشت و در همان حال، با دست راست خود مشغول خوش و بش با سایر مسئولان بود که این تصویر از قهرمانی پرسپولیس، به خودی خودش باورنکردنی و عجیب و غریب است!
خلاصه پس از گذشت چند دقیقه، جام بالاخره توسط محمود خوردبین، پیشکسوت پرسپولیسی‌ها به امید عالیشاه اهدا شد. البته این پایان کار نبود و در بالا بردن جام، یک ناهماهنگی دیگری در همان حین به وجود آمد؛ در واقع عالیشاه، دو مرتبه جام را به هوای پخش ریسه‌های کاغذی قرمز و سفید رنگ بالا برد و مجدداً یک گاف و اشتباه دوباره!
پس از دست به دست شدن جام، برخی مسئولان هم بدون هیچ عذر موجه ای، همچنان پای ثابت صحنه و جشن و با خونسردی تمام، مشغول تشویق و دست زدن بودند که این مورد، واقعا دور از انتظار و قابل پذیرش نیست!
در آن سو و هزاران کیلومتر دورتر از ورزشگاه آزادی، ومبلی به زیبایی و شکوه هر چه تمام تر، شاهد جشن قهرمانی پانزدهم رئال در لیگ قهرمانان اروپا بود. هنگام برگزاری مراسم، افراد اضافه ای در صحنه قهرمانی سفید پوشان مادرید دیده نمی‌شدند و چقدر منظم و سریع در عین سادگی و چشم نوازی، قهرمانی رئال تدارک دیده شد!
در مراسم قهرمانی شماره پانزده کهکشانی‌ها، اهدا و آویختن مدال‌ها بر گردن بازیکنان و مربیان، مثل همیشه فقط توسط الکساندر چفرین، رئیس یوفا انجام می‌گرفت؛ در عوض در ورزشگاه آزادی، چندین نفر کار اهدای مدال را برعهده داشتند! زیدان هم با حضورش و آوردن جام بر روی صحنه، زیبایی‌های این جشن را برای شاگردان آنجلوتی دوچندان کرد.
با گذشت زمان، جشن قهرمانی‌های با شکوه و لذت بخشی در رقابت‌های باشگاهی و تورنمنت‌های ملی اروپا حکمفرما شده و تماشای آن مراسم‌ها، ولو برای افرادی که علاقه چندانی به فوتبال ندارند هم خالی از لطف نیست.
این در حالی است که در فوتبال کشور ما، چنین مواردی به جای طی کردن مسیر ترقی و پیشرفت و توسعه، به پسرفت و سقوط می‌انجامد و انگار هم هیچ گونه عزمی‌برای رفع این مشکلات ساده و پیش پا افتاده هم جزم نمی‌شود!
حتی در کشورهای همسایه و همجوار خودمان مانند امارات، قطر و عربستان مشاهده می‌کنیم که برای تیم قهرمان، از قبل برنامه ریزی خاصی صورت می‌گیرد و با شیک ترین و با کلاس ترین شکل ممکن، هواداران جشن قهرمانی را تماشا می‌کنند!
حیف و صد حیف برای این کشور و مردمان که برد و باخت تیم مورد علاقه شان تأثیر شگرفی در امور روزمره شان دارد اینچنین مراسمی، آن هم به ناهماهنگ ترین و بدترین وجه ممکن، برای پخش زنده از رسانه ملی و تماشای آن به وسیله مخاطبان، در نظر گرفته می‌شود!
نمونه‌هایی از این دست همواره نشان می‌دهد که هیچ اهمیتی برای لذت بردن هوادار از مشاهده جشن قهرمانی در بالاترین سطح فوتبال کشور، قائل و استثنا نیستند!
معین احمدوند| باشگاه خبرنگاران آزاد
