تیم ملی فوتبال زیر ۲۳ ژاپن با شکست ازبکستان در فینال قهرمانی آسیا به مقام قهرمانی رسید اما فراتر از قهرمانی ژاپنیها که نشان دهنده کارهای بنیادی در ردههای سنی و سرمایه گذاری بر روی جوانان است، فینال دیروز یک درس مهم نیز داشت.
ژاپنیها در حالی دیروز موفق به شکست ازبکستان شدند که تا دقیقه ۹۶ با یک گل جلو بودند، اما صحنه مشکوک به هند پنالتی میرفت که رویای ساموراییها را بر باد دهد. با این حال موعود بنیادیفر که قضاوت دیدار را بر عهده داشت اعلام پنالتی نکرد.
پس از بازبینی داوران ویدئوی، موعود فراخوانده شد و او هم پس از چند بار بررسی وضعیت در دقیقه ۹۸ بازی، اعلام پنالتی به سود ازبکستان کرد. تصمیمی که پتانسیل این را داشت که با اعتراض شدید ژاپنیها همراه شود چرا که اگر پنالتی گل میشد بازی به وقتهای اضافه و شاید ضربات پنالتی کشیده میشد، اما این اعتراض هرگز رخ نداد.
پس از اینکه بنیادیفر تلویزیون را ترک کرد و به نشانه پنالتی در سوت خود دمید، نه بازیکنی که مرتکب هند ناخواسته شده بود و نه هیچ یک از بازیکنان ژاپن به سمت بنیادیفر نرفته و هیچ اعتراضی نکردند و حتی با او صحبتی هم نکردند. یکی دو بازیکن ژاپن به جای اعتراض بیهوده به بنیادیفر برای تصمیمی که قطعی است و برنمیگردد به سمت دروازهبان خود رفتند و سعی کردند به او روحیه بدهند. این کار بیفایده هم نبود و سنگربان ژاپن پنالتی ازبکستان را مهار کرد تا ژاپن با همان یک گل پیروز شده و قهرمان آسیا شود.
در نگاه اول کار ژاپنیها شاید طبیعی به نظر برسد، اما تصور کنید این اتفاق برای تیم ملی رخ میداد. یعنی در فینال یک تورنمنت مهم در دقیقه ۹۶ علیه یک تیم ایرانی پنالتی آن هم با VAR اعلام میشد. در چنین شرایطی بازیکنان، اعضای کادر فنی و به طور کلی افراد روی نیمکت چه واکنشهایی نشان میدادند و چه هجمهای به پا میشد؟ از یاد نبردهایم که دو دوره پیش در جام ملتهای آسیا، بازیکنان ایران در بازی با همین ژاپن برای اعتراض به خطایی که اصلا اعلام هم نشده بود، شروع به اعتراض کردند و دروازهشان باز شد.
ژاپنیها به فوتبال ایران یک درس مهم دادند؛ وقت و انرژی خود را روی چیزی که تغییر میکند، نگذار و بر روی هدفت متمرکز شو.
بیشتر بخوانید: ژاپن در حضور چهره جنجالی ایران قهرمان آسیا شد