در اینکه رابطه امیر قلعهنویی با ناصر حجازی فقید اصلا گرم نبود کوچکترین تردیدی وجود ندارد و نمیتوان این مسئله را کتمان کرد. قلعهنویی اواخر تابستان سال ۷۶ دستیار حجازی در استقلال شد و همراه با او قهرمانی در لیگ آزادگان را هم جشن گرفت اما حجازی این مربی را بهمن سال ۷۷ کنار گذاشت و از همان زمان به بعد رابطه این دو نفر سرد بود.
در چنین وضعیتی اما امیر سوم اردیبهشت سال ۹۰ مصاحبهای تاریخی در خبرورزشی انجام داد و در حالی که حجازی ماه آخر زندگی خودش را سپری میکرد، در واکنش به حرف ناصرخان پیرامون اینکه گفته بود دیگر هیچ دلخوری از امیر قلعهنویی ندارد، به خبرورزشی گفت: ناصرخان گردن من، استقلال و فوتبال ایران حق دارد. برایش آرزوی سلامتی میکنم و امیدوارم هرچه سریعتر او را سالم ببینم.
سرمربی آن زمان سپاهان چند روز پس از این مصاحبه به بیمارستان رفت و با حجازی ملاقات هم کرد تا همه تصور کنند روابط مطلوب شده است اما پس از درگذشت حجازی، او را در هیچکدام از مراسم تشییع و ترحیم ناصرخان ندیدیم. قلعهنویی بعدها در توجیه اینکه جدا از نرفتن به مراسم چرا با خانواده حجازی تماس نگرفت و تسلیت تلفنی نگفت نیز تصریح کرد: از خانواده ناصرخان شماره تلفنی نداشتم تا به آنها زنگ بزنم!