در دهههای گذشته و پیش از اینکه چیزی تحت عنوان لیگ قهرمانان آسیا داشته باشیم، رقابتهای جام باشگاههای آسیا همهساله با سلایق مختلف برگزار و معمولا مراحل یکچهارم نهایی، نیمهنهایی و فینال آن به صورت متمرکز در یک کشور که بعضا بیطرف هم بود، انجام میشد.
در همین راستا پرسپولیس در خلال تعطیلات نوروزی سال ۱۳۷۷ به سوی هنگکنگ پرواز کرد تا در مرحله نیمهنهایی جام باشگاههای آسیا به مصاف دالیان چین برود و پس از آن (در صورت پیروزی) به فینال برسد. سرخپوشان پایتخت روز سیزدهم فروردین سال ۷۷ در حالی که ملیپوشان زیادی را در اختیار داشته و به نوعی با استخوانبندی تیم ملی ایران به میدان رفته بودند، به مصاف دالیان چین رفتند. قرمزها پیش از شروع مسابقه شانس فوقالعاده بالایی برای رسیدن به فینال داشتند اما در کمال تعجب همگان، نمایش ضعیفی برابر نماینده چین ارائه کرده و با دو گل مغلوب شدند تا فرصت بسیار خوب رسیدن به فینال جام باشگاههای آسیا را از دست بدهند.
در دیگر دیدار مرحله نیمهنهایی، پوهانگ کره جنوبی از سد الهلال گذشت تا پرسپولیس برای کسب عنوان سومی مجبور به تقابل با نماینده عربستان شود. در مورد جدال با سعودیها نیز بهموقع توضیح خواهیم داد.