تیم ملی فوتبال کشورمان که در انتهای سال ۱۳۵۵ خودش را برای دیدارهای فوق‌العاده حساس باقیمانده از مرحله انتخابی جام جهانی ۱۹۷۸ آماده می‌کرد، طی روزهای پایانی اسفند آن سال به اسپانیا پرواز کرد تا در دیداری که به میزبانی سانتیاگو برنابئو برگزار شد و به‌نوعی جنبه جشن تولد برای باشگاه رئال مادرید را داشت، به مصاف آرژانتین برود.
آرژانتینی‌ها تمام ستارگان بزرگ خودشان را در آن مسابقه همراه داشتند و حتی دیگو مارادونا فوق ستاره خودشان که البته در آن مقطع یک بازیکن جوان و استعداد آینده محسوب می‌شد را نیز به اسپانیا آورده بودند تا کسب تجربه کند.
ملی‌پوشان کشورمان با هدایت حشمت مهاجرانی در آن بازی واقعا نمایشی عالی داشتند و در روزی که مارادونا نیز به عنوان یک فوتبالیست خوش‌آتیه در ورزشگاه نشسته بود و دیدار را تماشا می‌کرد، به مصاف آرژانتین رفته و این تیم را با نتیجه یک بر یک متوقف کردند. تک‌گل ما در این بازی توسط محمد صادقی ملی‌پوش ارزشمند ایران که سابقه بر تن کردن پیراهن پاس و پرسپولیس را نیز در کارنامه دارد، به ثمر رسید. اهمیت نتیجه مذکور وقتی بیشتر نمایان می‌شود که بدانیم تیم ملی آرژانتین ۱۶ ماه پس از این مسابقه در کشور خودش فاتح جام جهانی شد.
