لیگ برتر فوتبال به جای استفاده از بازیکنان ایرانی اغلب اوقات شاهد بازیکنان خارجی‌ای بوده که چندان هم حضورشان در باشگاهها اثرگذار نیست؛ بازیکنانی که فلسفه حضورشان این است که بتوانند تفاوت‌ها را رقم بزنند. در نقل و انتقالات تابستانی پیش از شروع لیگ بیست و سوم، بازیکنان خارجی مانند هر فصل وارد فوتبال ایران شدند و به خصوص چند باشگاه با جذب بازیکن در پست مهاجم بیشتر مورد توجه بودند.
میشل ته‌ورده (گل گهر سیرجان)، علی یوسف هاشم (صنعت نفت آبادان)، گادوین منشا (فولاد خوزستان)، لوسیانو پریرا (مس رفسنجان و فولاد)، گوستاوو بلانکو (استقلال تهران) و نبیل باهویی(پرسپولیس تهران) بازیکنانی بودند که در لیگ جاری به عنوان مهاجم نوک در باشگاه‌های خود ایفای نقش کرده‌اند.
نبیل باهویی مهاجم پرسپولیس در نیم فصل و به صورت توافقی از این تیم جدا شد اما نگاهی به آمار او در چند بازی که برای سرخپوشان به میدان رفت نشان می دهد عملکردش از گوستاوو بلانکو آرژانتینی بهتر بود.
به نوشته سایت ایسنا، مهاجم سوئدی که از ابتدا حضورش در جمع سرخپوشان مورد انتقاد قرار داشت، در مجموع طی ۸ بازی برای پرسپولیس در تمامی رقابتها به میدان رفت. او در لیگ برتر ۳۱۰ دقیقه بازی کرد و ۹۹ دقیقه هم طی ۳ بازی لیگ قهرمانان آسیا حضور داشت. او در نهایت فقط یک گل زد که به بازی مقابل استقلال خوزستان در هفته سیزهم برمی‌گردد. باهویی همچنین یک پنالتی هم برای پرسپولیس کسب کرد.
این در حالی است که گوستاوو بلانکو مهاجمِ دیگر تیم پرطرفدار پایتخت تعداد دقایق بیشتری نسبت به باهویی داشته اما از لحاظ تاثیرگذاری مستقیم روی گل از مهاجم پرسپولیس ضعیف‌تر بوده است. این مهاجم آرژانتینی طی ۱۲ بازی فصل جاری لیگ برتر ۷۴۹ دقیقه بازی کرد و تنها گل او در بازی هفته دهم مقابل تراکتور به ثمر رسیده است. او در ۸ بازی فیکس بازی کرد و آخرین بازی فیکس او به هفته هجدهم مقابل سپاهان برمی‌گردد. البته باید به این نکته اشاره کرد که بلانکو با وجود عملکرد ضعیف در تاثیرگذاری مستقیم روی گل‌های استقلال، نقش مهمی در روند بازی‌سازی تیم نکونام دارد.
