در رختکن تیم پرسپولیس پیش از بازی با ذوب آهن دست نوشته‌های عجیب و غریب پیدا شد. دست نوشته‌هایی که به نظر سحر وجادو می‌آمد.
باشگاه ذوب آهن هر گونه ارتباط با این دست نوشته‌های عجیب را رد کرد و حتی مصر تر از پرسپولیس خواهان پیگیری این موضوع است و به درستی باید صبر کرد تا مسئولان بعد از بازبینی فیلم‌های مربوط به استادیوم در مورد آن اظهار نظر کنند اما این دست نوشته‌ها نشان می‌دهد، سحر و جادو در فوتبال وجود دارد و برخی مایل به استفاده از آن برای نتیجه گیری هستند.
این اولین بار نیست که با چنین صحنه‌هایی در فوتبال رویارو می‌شویم. حتی برخی از چهره‌های بزرگ فوتبال که یکی از آنها خداد عزیزی بود به درخواست‌های عجیب باشگاه‌ها از بازیکنان اشاره کرد. از افشای نام مادر بازیکن تا فوت کردن در کیسه فریزر و ریختن مایعات عجیب در زمین فوتبال!
بیش از این نمی‌خواهیم به این اتفاقات عجیب ورود کنیم؛ چرا که زشت و زننده است و شان فوتبال ایران را زیر سوال میبرد.
ما دهه‌های متمادی است که به المپیک صعود نکرده ایم. آخرین قهرمانی یک تیم باشگاهی در آسیا را از یاد برده ایم و خیلی از نوجوانان و جوانان نمی‌دانند آخرین بار کی تیم ملی قهرمان جام ملت‌های آسیا شده است. با اینکه یکی از مدعیان سنتی فوتبال آسیا بشمار می‌رویم، هیچ وقت به دور دوم جام جهانی صعود نکرده ایم. این‌ها نشان می‌دهد برای موفقیت به تاکتیک‌های نوین نیازمندیم نه دست نوشته‌های عجیب و غریب و سحر و جادو. اگر سحر و جادو در فوتبال تاثیر گذار بود مثلا در آسیا هند که محل مرتاض‌ها و جادوگران است قهرمان آسیا می‌شد یا در فوتبال جهان قهرمانی به نام یکی از کشورهای آفریقایی ثبت می‌شد که سحر و جادو در آنجا زیاد دیده می‌شود.
ما برای قهرمانی زمین‌های خوب می خواهیم. تاکتیک‌های نوین. ما برای قهرمانی استادیوم‌های خوب می‌خواهیم. VAR می‌خواهیم. هدست رادیویی برای داوران. ما برای قهرمانی در کنار تاکتیک‌های نوین نیازمند هستیم و دستمزد داوران مثل فوتبالیست‌ها افزایش پیدا کند و... همه این‌ها به کنار، از عدالت خدا به دور است تیمی موفق شود که به جای تمرین و تلاش سحر و جادوگری رو بیاورد و امید از این پس هر فوتبالی با این اتفاقات روبرو می‌شود آنرا گزارش کند نه اینکه عقیده و ایمان خود را در اختیار سحر و جادو قرار دهد. این پدیده همانند دوپینگ زشت و مذموم است. ایضا غیر قابل بخشش.
