دیدار ایران برابر سوریه یک مسابقه بسیار حساس بود که توجه تمام فوتبال دوستان در قطر را به خود جلب کرده بود. این مسابقه در یک ورزشگاه با ظرفیت کم انجام می‌شد، با حجم استقبال تماشاگران از ملیت‌های گوناگون خیلی زود ظرفیت ورزشگاه پر شد و متاسفانه ایرانی‌های بسیاری نتوانستند برای حمایت از ملی‌پوشان وارد ورزشگاه شوند. همین موضوع باعث شد با اتحاد طرفداران سایر تیم‌ها با طرفداران سوریه، جناح غالب را در روی سکوها تشکیل و یک صدا رقیب تیم ملی ایران را تشویق کنند. این موضوع باعث تعجب خیلی‌ها شده بود اما در صحبت با برخی هواداران سایر تیم‌ها مشخص شد که این اتحاد مقطعی فقط به خاطر سوریه نیست!
معمولاً عرب زبان‌ها طرفدار تیم‌های خودشان هستند و به خصوص در مصاف با ایران به عنوان قدرت اول فوتبال منطقه، طرف تیم عربی را می‌گیرند اما این بار یک تفاوت آشکار وجود داشت. وقتی با هواداران قطری صحبت می‌کردیم آنها استدلال جالبی برای حمایت از تیم ملی سوریه داشتند. با توجه به جدول و قرعه، تیم ملی قطر در سمتی است که تیم ملی کشورمان حضور دارد. قطری‌ها برای تکرار قهرمانی نوبرانه دوره قبل به امتیاز میزبانی این دوره دل بسته اند و خود بهتر از هر کسی می‌دانند که حریف شیر بچه‌های ایران نمی‌شوند! بنابراین آنها از ترس رویارویی احتمالی با ایران در نیمه نهایی و بدون توجه به بازی تیم خودشان در یک چهارم نهایی، سوریه را تشویق می‌کردند تا به زعم خود تیم ضعیف‌تر بالا بیاید.
تکلیف طرفداران امارات و عربستان هم که مشخص بود، هر دو تیم حذف شده و دیگر شانسی برای امیدواری مقابل ایران نداشتند، پس همه امیدشان به تیم سوریه بود تا با تشویق مردان هکتور کوپر شاید بتوانند مانع درخشش ایران شوند که البته در ادامه کار موفق نشدند به آروزهای خود برسند.
