تیم ملی ایران در دیداری که پیش‌بینی نتیجه‌اش کار سختی نبود مقابل فلسطین در جام ملت‌های آسیا پیروز شد. دو دیدار بعدی تیم ملی ما هم چندان سخت نیست و هنگ‌کنگ و امارات، حریفان دندان‌گردی محسوب نمی‌شوند. امیدواریم در این دو مسابقه هم نتیجه لازم را بگیریم و به مرحله بعدی جام ملت‌ها صعود کنیم.
ماجرای اصلی فوتبال ایران دقیقا از همین جا شروع میشود. درست از جایی که بازیهای حذفی جام ملت‌ها آغاز خواهند شد تا تیم ملی در آن بازیها، توان واقعی خود را به معرض نمایش بگذارد. تا این لحظه که از جام ملت‌ها صحبت میکنیم، بازیهای ژاپن، کره جنوبی و استرالیا را دیده‌ایم و بر ما مسجل شده که به هر دلیلی با هر کدام از تیم‌ها مواجه شویم، کار ساده‌ای در پیش نداریم. تازه همین ژاپن و کره از ویتنام و بحرین گل خوردند و برای دقایقی در جریان مسابقه دچار مشکل شدند. این از شانس ماست که در بازیهای مقدماتی، هیچ حریف چالش‌انگیزی نصیبمان نشده تا با چند برد متوالی، اعتماد به نفس ملی‌پوشان حفظ شود.
برای تدوام وضع موجود، لازم است ملی‌پوشان ایران به آخر ماجرا فکر نکنند. یعنی در همین اوایل جام ملت‌ها، خواب صعود به فینال را نبینند. شاید بهترین روش، همین «بازی به بازی» پیش رفتن و فکر کردن به حریفی است که باید به مصافش برویم. حیف که جام ملت‌ها جای ترمیم نقاط ضعف نیست؛ در غیر این صورت می‌شد برای وضعیت بازی ترکیبی تیم ملی و نقطه‌ضعف‌هایی که مقابل فلسطین مشهود بود، به ویژه مشکلات ساختار دفاعی راه حل مناسبی پیدا کرد.
در حال حاضر فقط باید به هنگ‌کنگ فکر کنیم؛ بازی بعدی هم به امارات و تا پایان مرحله گروهی، باید ببینیم چه اتفاقاتی برای سایر تیم‌ها رخ می‌دهد و در نهایت، اولین حریف ایران در مرحله حذفی کدام تیم است. کار بسیار سختی در پیش داریم و با این تیم‌هایی که در جام ملت‌های آسیا می‌بینیم، صحبت برای رسیدن به دیدار نهایی و خوابِ خوشِ جام گرفتن، زود است؛ خیلی زود است...
