تیم ملی فوتبال کشورمان روز ۲۱ دی سال ۱۳۸۹ اولین مسابقه خود در مرحله گروهی جام ملتهای ۲۰۱۱ را برگزار کرد و در ورزشگاه الریان کشور قطر به مصاف عراق رفت. این مسابقه جدا از کریهای همیشگی میان تیمهای ملی ایران و عراق بهویژه پس از پایان جنگ تحمیلی، از یک بابت دیگر هم فوقالعاده مهم بود چرا که عراقیها در دوره قبلی قهرمان جام ملتها شده بودند و این ادعا را داشتند که قطب جدیدی در فوتبال آسیا هستند.
عراقیها پیش از شروع مسابقه با ولفگانگ سیدکا سرمربی آلمانی خودشان حسابی برای ملیپوشان ایران کری خواندند و گل اول را نیز وارد دروازه شاگردان افشین قطبی کردند اما غلامرضا رضایی مهاجم آنزمان پرسپولیس و همچنین ایمان مبعلی هافبک آن دوره استقلال با گلهای خودشان نتیجه را برگرداندند و ما با حساب دو بر یک بازی را بردیم تا عراق متوجه شود هنوز برای قطب شدن در فوتبال آسیا کار دشواری را پیش روی خود دارد!
این شکست برای عراقیها آنقدر گران تمام شد که پس از پایان بازی داخل رختکن با همدیگر گلاویز شدند و بازیکنان سرشناسی همچون عماد رضا، هوار محمد، جاسم کرار و... در متن درگیری قرار داشتند. ۲۴ ساعت پس از پایان این بازی ناظم شاکر یکی از مربیان وقت تیم ملی عراق مقصر اصلی کتککاری داخل رختکن تشخیص داده شده و از اردوی این تیم اخراج شد!