یحیی گل محمدی دوباره استعفا داد تا به سوژه اول فوتبال ایران تبدیل شود. پیرامون همین مسئله و سایر موارد با محمد مایلی کهن صحبت کردیم. مردی که همواره با صراحت لهجه صحبت میکند و واهمهای از بیان نظراتش ندارد.
پرسپولیس با مس رفسنجان مساوی کرد و یحیی گل محمدی دوباره استعفا داد تا شرایط پرسپولیس بغرنج شود. چرا این اتفاق افتاد؟
آقای گل محمدی پسر خوبی است اما باید به این نکته هم توجه کند که فوتبال بالا و پایین دارد و قرار نیست آدم همواره قهرمان شود. پرسپولیس این فصل مسائل خاصی داشته است برای مثال ما بازیکنان خارجی را میبینیم که در حد محلات ایران هم نیستند اما با پرسپولیس قرارداد بستهاند.
مثلاً کدام نفرات؟
مثلاً نبیل باهویی. مثلاً شیخ دیاباته. این بازیکنان چه کمکی به پرسپولیس کردند و آیا در فوتبال خودمان نمیتوانستیم فوتبالیستهایی در چنین سطح پیدا کنیم؟ حتماً در فوتبال خودمان نفراتی بودند که از این بازیکنان خارجی بهتر هستند. من کلاً با حضور بازیکنان خارجی در ایران مخالفم اما اگر میخواهیم چنین نفراتی را بیاوریم، حداقل افرادی را جذب کنیم که به لحاظ اخلاقی و فنی در سطح خوبی باشند. مثلاً کوین یامگا استقلال را ببینید. این بازیکن جدا از اینکه به لحاظ فنی خوب است از نظر رفتاری و اخلاقی هم واقعاً نجیبانه رفتار میکند و هرگز ندیدهام مصاحبه نامناسبی انجام بدهد یا علیه کشور ما حرفی بزند.
البته این روزها بحث بر سر آن است که یورگن لوکادیا بازیکن فصل قبل پرسپولیس نیز دوباره برمیگردد.
لوکادیا برگردد؟ غلط میکنند لوکادیا را برگردانند! یادشان رفته این آقا از پرسپولیس پول گرفت اما نیمه راه این تیم را رها کرد و بلافاصله پس از خروج از ایران چه حرفهایی زد؟ مگر همین آدم نگفته بود در ایران ۱۰۰ سال از زندگی عقب هستید پس چطوری شد که حالا یکباره ایران ۲۰۰ سال از زندگی جلو افتاد و یادش آمد که میتواند بیاید و در ایران دوباره فوتبال بازی کند و پول بگیرد؟ به قول معروف خرج که از کیسه مهمان بود، حاتم تایی شدن آسان بود. البته باید انصاف هم داشته باشیم و در مورد پرسپولیس به این نکته توجه کنیم که مصدومیتها در این فصل خیلی پرسپولیس و یحیی گل محمدی را اذیت کرد. از ماجرای پورعلی گنجی گرفته تا داستان یاسین سلمانی و....
به نظر میرسد بخش قابل ملاحظهای از مشکلات فوتبال ما به خاطر مسائل مدیریتی باشد.
ببینید به نظرم استقلال و پرسپولیس صاحب ندارند و تا وقتی شرایط اینطوری باشد، داستان عوض نمیشود. من برای آقایان خطیر و درویش احترام زیادی قائل هستم اما خود این دو نفر در واقع کارمندان باشگاه استقلال و پرسپولیس محسوب میشوند. شما رئال مادرید را ببینید. بارسلونا را نگاه کنید. مدیران عامل این دو باشگاه چطور انتخاب میشوند؟ هواداران رای میدهند و رئیس را انتخاب میکنند. در آنجا فوتبال ساختار دارد و همین ساختار درست موجب پیشرفت میشود. آنها پس از انتخاب به عنوان رئیس باشگاه رئال مادرید یا بارسلونا باز هم اجازه ندارند هر کاری که دلشان خواست،انجام بدهند بلکه همه چیز باید در چهارچوب قواعد تعیین شده و موارد طراحی شده جلو برود.
از بحث یحیی گل محمدی یک مقدار فاصله گرفتیم. اگر شما جای کادر مدیریتی باشگاه بودید در این رابطه چه تصمیمی میگرفتید؟ گل محمدی را نگه میداشتید یا با استعفای او موافقت کرده و به دنبال یک سرمربی جدید میرفتید؟
من اصلاً منکر تواناییهای یحیی نیستم. انصافاً خوب هم نتیجه گرفته است ولی فراموش نکنیم این ارتباط دوسویه بوده است. یحیی برای پرسپولیس خوب بود، پرسپولیس هم برای یحیی خوب بود. پرسپولیس با این سرمربی افتخارات زیادی آورد و از طرفی گل محمدی هم در پرسپولیس پول خوبی گرفت و روی نیمکت پرهوادارترین تیم ایران نشست که به لحاظ اعتباری فوق العاده بزرگ است. هنوز اتفاقی در لیگ برتر نیفتاده و چهار تیم بالای جدول بسیار به همدیگر نزدیک هستند. تازه ۱۵ مسابقه دیگر هم باقی مانده است به نظرم در مجموع یحیی نباید هر روز حرف از رفتن بزند. اگر گل محمدی واقعاً میخواهد از پرسپولیس برود و احساس میکند فشار کار به گونهای است که تحمل آن را ندارد، خوب بهتر است رها کند و به خودش فشار نیاورد.
اتفاقا شایعه شده که اگر یحیی گل محمدی برود، برانکو ایوانکوویچ به جای او پس از پایان جام ملتها هدایت پرسپولیس را بر عهده خواهد گرفت.
مگر برانکو تخم دو زرده میکند؟ این آقا در کجا شد برانکو؟ در همین فوتبال ایران! همین جناب برانکو تا آخرین دلار پولش در ایران را گرفت. عمان همیشه تیم خوبی داشت ولی الان او در آنجا چندان موفق نبوده است. ما همیشه غریبه پرست هستیم. شما همین شمس آذر را ببینید که با سعید دقیقی چقدر خوب فوتبال بازی میکند و نتیجه میگیرد ولی دیده نمیشود چون یکی از خودمان است. این درد فوتبال ماست. سعید دقیقی بچه به این باشخصیتی به درد نمیخورد چون ایرانی است ولی اگر یک خارجی بود، کلی به به و چه چه میکردند. کلاً فوتبال ایران به دنبال هنرپیشههاست و کارلوس کیروش هم کاپیتان هنرپیشههای فوتبال ایران بود.
آیا در این مدت و طی چند سال اخیر از طرف باشگاه پرسپولیس با شما برای مشاوره گرفتن تماسی گرفته شده است؟
نه. در این مورد تماسی نبوده و دلیلی هم نداشت چون آقایان خودشان بهتر میدانند چه کاری بکنند. فقط یکی دو بار من را دعوت کردند و سر تمرین رفتم. بهار امسال هم پس از قهرمانیهای پرسپولیس به آقای گل محمدی پیامک دادم و تبریک گفتم. ایشان نیز لطف کرد و جواب داد و محبت داشت. البته به آقای درویش هم پیام دادم ولی ایشان طوری خلاصه و مختصر جوابم را داد که فکر کردم من جزو قوم الظالمین هستم به همین دلیل دیگر تماسی نداشتم.
برسیم به بحث تیم ملی. الان ماجرای مخالفت با پلاک کردن ماشینهایی که قرار بود به عنوان پاداش حضور در جام جهانی به ملیپوشان داده شود، سر و صدای بسیار زیادی راه انداخته و حتی علیرضا دبیر هم به عنوان رئیس فدراسیون کشتی از ریاست جمهوری خواسته تا چنین موقعیتی برای قهرمانان کشتی هم فراهم شود. شما خودتان سرمربی تیم ملی بودهاید و با فضای جام ملتها هم آشنا هستید. یک عده میگویند لغو این پاداش کار بسیار درستی بود و یک عده هم معتقدند در چنین شرایطی ملیپوشان با روحیه ضعیف عازم قطر میشوند. نظرتان در این رابطه چیست؟
همه میدانند که من عاشق کشتی هستم و از موفقیت این رشته و همچنین سایر ورزشکاران ایرانی به معنای واقعی کلمه خوشحال میشوم. این بحث به کنار اما یادمان باشد که رشتهها با یکدیگر متفاوت هستند. فوتبال در تمام دنیا حساب خودش را جدا کرده و الان دیگر رسماً یک صنعت درآمدزا تلقی میشود. شما ببینید وقتی تیم ملی فوتبال ایران یک پیروزی به دست میآورد، در اکثر استانها مردم برای شادمانی به خیابان میآیند اما وقتی تیم ملی کشتی ایران قهرمان میشود که در نوع خود فوق العاده هم ارزشمند است، حداکثر در همان شهرهای زادگاه این قهرمانان عزیز و دلاور شادمانی خیابانی را شاهد هستیم. البته در مورد بحث پاداش که شما گفتید من قاطعانه معتقدم اگر بازیکن تیم ملی میخواهد به خاطر پاداش به جام ملتها برود، همان بهتر که اصلاً نرود! یعنی جمعیت ۸۷ میلیونی ایران اهمیتی ندارند و صرفاً پاداش مهم است؟ من فکر نمیکنم اینطوری باشد و بچهها اینگونه فکر کنند اما اگر واقعاً یک فوتبالیست صرفاً میخواهد به خاطر پاداش راهی جام ملتهای جام جهانی شود اگر نرود بهتر است چون ما هرچه داریم از همین مردم و همین کشور داریم