تیم ملی فوتبال ایران در حالی راهی جام ملتهای ۱۹۸۸ قطر شد که با توجه به ماجرای استعفای ۱۴ نفره ستارگان فوتبال ایران و روی کار آمدن بازیکنان جوان و کم‌نام و نشان در تیم ملی توسط مرحوم پرویز دهداری، کمتر کسی فکر میکرد این تیم بتواند مقام ارزشمندی در جام ملتهای ۱۹۸۸ قطر کسب کند اما شرایط دقیقا برعکس شد.
ملی‌پوشان شایسته ایران توانستند تحت عنوان تیم دوم از گروه صعود کنند و اگر بازی ضعیف مقابل کره جنوبی را کنار بگذاریم، در سایر دیدارها نمایش مطلوبی ارائه کردند. ما در نیمه نهایی مسابقات به عربستان خوردیم و با وجود بازی خوب، مغلوب تجربه عربستانی‌ها و البته مهربانی جورج کورتنی، داور انگلیسی با این تیم شدیم تا به جدال رده‌بندی برسیم و برای کسب عنوان سومی، چین را ملاقات کنیم. مسابقه‌ای که ۲۶ آذر سال ۱۳۶۷ برگزار شد و پس از پایان وقت‌های معمول با توجه به این‌که نتیجه کار صفر بر صفر تمام شده بود، کار به ضیافت پنالتی‌ها کشید. مجتبی محرمی، سیدعلی افتخاری و محمدحسن انصاری‌فرد ۳ پنالتی ایران را به گل تبدیل کردند و در آن سوی میدان احمدرضا عابدزاده، سنگربان جوان کشورمان که در بازی با عربستان هم موفق به مهار یک ضربه پنالتی شده بود، هر سه ضربه پنالتی چینی‌ها را گرفت تا مقتدرانه سوم آسیا شویم تا عابدزاده دقیقا از همان‌جا تولد ورزشی خود با ظهور یک سنگربان تمام عیار در فوتبال ایران و آسیا را جشن بگیرد.
در آن تیم علاوه بر عابدزاده و نفراتی که نامشان به عنوان پنالتی‌زن آمد، بازیکنان بزرگ دیگری مانند مرحوم سیروس قایقران، مجید نامجومطلق، صمد مرفاوی، فرشاد پیوس و شادروان کریم باوی حضور داشتند.
