احمد نورالهی در دوران اسکوچیچ و کیروش که تیم ملی با دو هافبک دفاعی بازی می‌کرد، فیکس تیم ملی بود. کاپیتان سابق پرسپولیس در دو فصل اخیر در لیگ امارات توپ زده و از تجربه بین‌المللی کافی برخوردار است.
وقتی قلعه‌نویی آمد، نوراللهی کماکان جایگاه ثابتی داشت تا این‌که امیر تصمیم گرفت با یک هافبک دفاعی بازی کند. انتخاب او سعید عزت‌اللهی بود و احمد نوراللهی اولین زنگ خطر را آن‌جا احساس کرد. در اردوی اخیر و در میان ۳۰ بازیکن دعوت‌شده تعداد بالای هافبک دفاعی نشان از میل قلعه‌نویی به محک سایرین داشت. او در اردوهای قبلی از علیرضا علیزاده و محمد کریمی -دو کشف خودش و کاپیتان‌های گل گهر و سپاهان- نیز دعوت کرده بود.
امید نورافکن هم هست؛ بازیکنی که مصدوم است و وقتی آماده شود قطعا در اردوی تیم ملی خواهد بود. پست اصلی نورافکن هافبک دفاعی است اگرچه مثل آچار فرانسه چند جای دیگر هم در تیم ملی بازی کرده است؛ درست مثل احسان حاج‌صفی کاپیتان تیم ملی که در سال‌های اخیر بیشتر هافبک دفاعی بازی کرده و در لیست فعلی روزبه چشمی، علی کریمی و امید ابراهیمی نیز دعوت شده بودند. پس وقتی برای مسابقه با هنگ‌کنگ احمد نوراللهی در لیست قرار نگرفت، با ناامیدی از حضور در جام ملت‌های آسیا ساکش را برداشت و رفت!
نوراللهی در تمام سال‌های قبلی حضورش در پرسپولیس و تیم ملی چنین رفتاری نکرده بود، اگرچه فوتبال ما لژیونرهایی داشته که بعد از ذخیره بودن در تیم ملی قید این پیراهن را زده و ترجیح دادند در باشگاهشان بمانند. همین که نوراللهی برای نخستین بار چنین رفتاری می‌کرد، اولین امیدواری برای بازگشت اوست. هر کسی ممکن است در یک لحظه تصمیم اشتباهی بگیرد. نکته بعدی اخلاق امیر قلعه‌نویی و پایبندی او در احترام به بزرگتر است. در فوتبال ما همیشه بزرگ‌ترها برای بخشش بازیکنان پا پیش گذاشتند و اساسا ریش‌سفیدگری جایگاهی رفیع در فرهنگ ما دارد. علی پروین هم که الگو و مراد قلعه‌نویی است.
پروین قبلا برای رامین رضاییان هم ریش گرو گذاشته بود و تقریبا کسی در فوتبال ایران نیست که بتواند به علی آقا «نه» بگوید! کاملا قابل پیش‌بینی است که پروین برای بازگشت نوراللهی به تیم ملی مایل به وساطت باشد و در آن صورت قطعا قلعه‌نویی نوراللهی را می‌بخشد. اما چرا این پیش‌بینی این روزها پررنگ شده؟
امیر به ابراهیمی در بازی سخت مقابل ازبکستان میدان نداد. او بعد مصدومیت سامان قدوس در اوخر نیمه اول، علی کریمی را جایگزین او کرد اما ضعف این لژیونر ما حالا فرصت را برای بازگشت نوراللهی مهیا کرده است. البته دست تیم ملی با تمام مهره‌هایی که نام بردیم باز است و فراموش نکنیم که میلاد سرلک و سعید مهری نیز در پرسپولیس و استقلال فرصت مناسبی برای درخشش در بازیهای آینده دارند و در این صورت قطعا به تیم ملی دعوت خواهند شد.
شاید اردوی بعدی آخرین فرصت برای نوراللهی باشد که برای جایگاهش در ترکیب تیم ملی با یک لشکر رقیب بجنگد!
