فوتبالِ پایه در ایران، ورزشی به شدت مهجور و پر از مشکلات جورواجور است. فوتبالی که از نظر رسانه ای هم توجه چندانی به آن نمی شود. اینکه نوجوانان ایران در رقابت های جام جهانی، ابتدا برزیل را شکست می دهند و سپس در دیدار با انگلیس تا آخرین لحظه می جنگند و یک گل بد دریافت می کنند نشان می دهد، چه فرصت های کم نظیری برای بها دادن به آنها در تمام این سال ها از دست رفت.
تیم ملی نوجوانان که اولین پشتوانه بزرگ در رده های ملی است، چنان در جام جهانی خوش درخشید که برزیل را با افتخارات بسیار در رده های پایه از پیش رو برداشت؛ این حرکت اتفاقی بزرگ در تاریخ فوتبال ایران است که باید بیشتر از اینها مورد توجه رسانه های کل کشور قرار بگیرد. انگلیس هم که در سال ۲۰۱۷ قهرمان این رقابت ها شده بود، از نظر تاکتیکی تیم برتر میدان بود اما واقعیت این است در هوای بارانی اندونزی و زمین نامناسب، اعتماد به نفس بازیکنان نوجوان ایرانی مقابل این تیم منسجم و تاکتیکی قابل تحسین بود.
وقتی به این تیم و بازی هایش در جام جهانی می نگریم با خود می گوییم چگونه می شود با چنین استعدادهایی در سطح فوتبال جهان، سال های سال است ار حضور در المپیک محروم هستیم؟ چرا تیم های پایه فوتبال ایران نباید وضعیت بهتری داشته باشند؟ اصلا همین بازیکنانی که در جام جهانی خوش درخشیدند، در آینده چه فرجامی پیدا می کنند؟ آیا جذب تیم های بهتر می شوند؟ آیا به تیم المپیک راه پیدا می کنند و فوتبال ایران از پتانسیل آنها استفاده می کند؟
تیم نوجوانان به ما نهیب می زند که تاریخ فوتبال ایران، سرشار از بی توجهی به رده های پایه است. امیدواریم این بار به نتیجه ای منطقی برسیم و پس از پایان جام جهانی و کسب هر نتیجه ای، برای رشد و پیشرفت این نیروهای پر استعداد، برنامه ریزی کنیم.
در همین ارتباط: کامبک انگلیس مقابل بچه یوزهای ایران/ برزیل در آستانه حذف از جام جهانی!
