علیرضا دبیر در گفتوگویی تازه بار دیگر به حواشی ویدیوی منتشرشده از نمازخواندنش وسط یک جلسه کاری پرداخت و گفت: سوال من از شما این است که آیا من فیلم را بیرون دادم؟ اینهمه آدم از خودشان فیلم بیرون میدهند اما آیا این فیلم را من منتشر کردم؟ خدا نگذرد از کسی که فیلم را بیرون داد! اصلا برای چه فیلم گرفته؟ من که رفتم یک گوشه، ته سالن نشستم و هیچکس هم من را نمیدید؛ بغلدستی من سجاد انوشیروانی نمیفهمید من دارم نماز میخوانم. من یک سوال دیگر بپرسم: در ماه رمضان وقتی اذان میشود هر جلسهای باشد را قطع میکنند یا نه؟ باید قطع میکردند و آن جلسه باید تمام میشد. وقتی ۴۰-۴۵ دقیقه لفت میدهند در ماه رمضان، این درست است؟ اما سوال همان است که فیلم را مگر من بیرون دادم؟ من در ته سالن بودم.
رئیس فدراسیون کشتی در واکنش به شائبه ریا و رفتار نمایشی تاکید کرد: ریا برابر با شرک است؛ خدا در قرآن بدترین چیز را شرک میداند. من اگر ریا بکنم شرک است. یک چیز جالب به شما بگویم؛ میدانید که من در فضای مجازی نیستم. این موضوع گذشت و من سه، چهار روز نمیدانستم. یک روز رفتم بیرون دیدم یک پیرمرد میگوید این چه نمازی بود؛ پیش خودم گفتم خدایا یعنی چه! یکی دیگر میگفت خاک برسرت با نمازخواندنت و یکی دیگر میگفت دم شما گرم. من میگفتم خدایا اینها چه میگویند! خدا شاهده واقعا نمیدانستم... یکی از رفیقهایم گفت فضای مجازی ریخته بههم؛ بعد دیدم آن بندهخدایی که این فیلم را گرفته بود انتشار داده... من همانروز همانجا به او گفته بودم راضی نیستم! تو باعث شدی من کتک بخورم و میخورم و من از تو راضی نیستم. من را بهخاطر نمازخواندن زدند. من را به خاطر جرم خلاف نزدند؛ برای نماز کتک خوردم. انشاءالله صاحب نماز به من کمک کند چون گناهی در این قضیه نداشتم.
پیش از همه، این صحبتهای علیرضا دبیر را در ویدیوی زیر ببینید:
با توضیحات تازه علیرضا دبیر توجه به چند نکته لازم به نظر میرسد. اول اینکه پرسش درباره یک اتفاق و حواشی پیرامون آن حق هر خبرنگار و رسانهای است؛ اینکه مردم به موضوعی بپردازند و مورد توجه یا حتی سرزنششان قرار بگیرد هم عجیب نیست، اما اصرار رئیس فدراسیون کشتی برای توضیحهای متعدد و متفاوت، دقت و حساسیت مخاطب را بیش از پیش برمیانگیزد. دبیر میتوانست در پاسخ بگوید من از آنتصمیم در آنموقعیت منظور خاصی نداشتم و هرچه بود گذشت، اما یک روایت جدید و پافشاری چندباره او بر اینکه بهخاطر نمازِ خدا کتک خورده، به قایمشدن پشت یک واجبِ الهی شبیه است.
اما منظورمان از روایت متفاوت و جدید چیست؟ دبیر پیشتر و در واکنش به اینکه قبله را از کجا میدانسته تاکید کرده بود نماز مستحبی قبله نمیخواهد، اما حالا و در تازهترین سخنانش پای ماه رمضان را وسط کشیده و میگوید جلسه باید هنگام نماز قطع میشد و من مقصر نیستم که وسط جلسه به نمازم پرداختم. رئیس فدراسیون کشتی جای دیگری تاکید میکند یک گوشهی جلسه بوده و کسی او را نمیدید؛ دبیر تاکید میکند حتی بغلدستی او هم متوجه نمازخواندنش نشده بود، این درحالی است که ویدیوی منتشرشده نشان میداد سجاد انوشیروانی بارها او را با تعجب نگاه میکند، ضمن اینکه او «تهِ سالن» و کنجِ ناپیدایی هم نبوده که از دوربینهای یک جلسهی رسمی با وزیر ورزش مملکت مخفی باشد!
اینجا ببینید: ویدیو| نماز خواندن علیرضا دبیر وسط جلسه رسمی سوژه شد
تردید بعدی آنجاست که علیرضا دبیر میگوید من تا ۳-۴ روز بعد خبری از ماجرا نداشتم و از واکنشهای مردم در خیابان متعجب بودم! حال آنکه خود او، هم در گفتوگوی بالا و هم پیش از این، تاکید کرده که در همانجلسه به کسی که فیلم را گرفته تذکر داده که راضی به انتشار نیست؛ گذشته از اینکه منتشرکنندهی نامعلومِ ویدیو کار درستی کرده یا نه، ادعای اخیر آقای رئیس مبنی بر اینکه روحش هم خبر نداشت با روایات قبلی ایشان نمیخواند!
اما انتقاد اصلی به آقای دبیر آنجاست که ایشان تصریح میکند ریایی نکرده چون خودش منتشرکننده فیلم نبوده است! جا دارد به آقای دبیر یادآوری کنیم شما یکی از قهرمانانِ پرافتخارترین ورزش ایران، در حال حاضر رئیس فدراسیون آن و ازقضا عضو سابق شورای شهر تهران هستید؛ مگر درباره یک دانشجوی رشته کتابداری(!) صحبت میکنیم که رفتارش موردتوجه رسانهها و مردم نباشد؟ چهطور خود را از انتشار خبر و تصویر و حواشیِ مربوطه جدا میدانید؟
آقای دبیر! از آنجا که تاکنون بارها و بارها به رسانهها و منتقدین خود معترض شدهاید که قصد تخریب شما را دارند، اینبار و بهصراحت یادآوری میکنیم جایگاهِ شخصی شما بهعنوان یک ورزشکار محبوب، و موقعیتِ حقوقیتان بهعنوان یک مدیر و مسئول، بسیار مهم است و نمیتوانید به اسم مردمی و خاکی بودن، یا خدا و پیغمبر دانستن، به تصویر و تصوری که از شلوار ششجیب یا نمازِ شائبهبرانگیز منعکس میشود بیتفاوت باشید. اِتَقوا مِن مواضع التُهم رئیس محترم فدراسیون کشتی جمهوری اسلامی ایران.
در همین ارتباط: