کشتی ورزش بی رکوردی است و احتمال هرگونه اتفاق در آن هست اما همین کشتی یک قانون دیگر هم دارد و آن اینکه کشتی ورزش ثانیه‌هاست!

وقتی مجتبی گلیج در ۹۷ کیلو در گروهی افتاد که کایل اسنایدر و عبدالرشید سعدالله اف آنجا بودند، همه می‌دانستیم که قهرمان ما شانسی برای مدال ندارد. اما وقتی گلیج تا ۵ ثانیه به آخر کشتی تانک روسها را برده بود، دلمان سوخت که اشتباه دو سال پیش را تکرار کرد. ولی رحمان عموزاد چه؟ قهرمان سال قبل جهان چرا باید دوباره از یک سوراخ گزیده شود؟ روزی که رحمان قهرمان جوانان جهان شد همه می‌دانستند که این بشر نابغه‌ای است که می‌تواند ۱۰ مدال جهانی بگیرد. رحمان بلافاصله دوبنده تیم ملی بزرگسالان را پوشید و در جهانی ۲۰۲۱ نروژ شانس اول مدال طلا بود اما در یک کشتی برده، وقتی بی‌دلیل برای اجرای فن رفت، ضربه فنی شد و حذف...

سال ۲۰۲۲ در همین سالن اشتارک آرنا، رحمان عموزاد با اقتدار قهرمان جهان شد. خوشحال شدیم که او در جوانی تجربه ای گران به دست آورده و دیگر اشتباه نخواهد کرد اما زهی خیال باطل! عموزاد در یک کشتی دوباره همان اشتباه دو سال قبل را تکرار کرد و تنها خوش شانس بود که ضربه فنی نشد! او ۹ بر صفر پیش بود و تنها یک امتیاز برای ضربه فنی می‌خواست اما کشتی را ۹-۴ برد و خوشحال شدیم که ضربه نشد! کشتی سرگروهی یا نیمه نهایی مقابل اسماعیل موسوکایف روسی الاصل که برای مجارستان کشتی می گیرد هم دوباره همان رحمان پر اشتباه بود و کشتی برده را مثل آب خوردن باخت...

شاید خیلی‌ها از تاکتیک اشتباه رحمان بگویند؛ از اینکه ۳۰ ثانیه آخر بی دلیل عقب کشید، از اینکه تنها وقتی احساس خطر می‌کرد همان رحمان همیشه می‌شد  اما رحمان موقع اعتراض و چلنج باخت. زمانی که او کشتی را جلو بود در یک کش و قوس احساس کرد پای حریف از تشک خارج شده و با اصرار از مربیش خواست درخواست چلنج بدهد! اصلاً چرا باید یک کشتی‌گیر تمرکزش را روی داوری بگذارد؟ با دوربین‌های ویدیویی دیگر امکان اشتباه نیست. رحمان چلنج را باخت تا هم حق اعتراض را از دست بدهد و هم یک امتیاز به حریف داده شد تا کشتی مساوی شود. قهرمان روس روحیه گرفت و تمرکز رحمان به هم ریخت و در سه دقیقه دوم آن شد که دیدیم.

سوال؛ در این یکسال کادرفنی ما چه می کرد؟