غیبت استقلال در آسیا همان‌قدر ناراحت‌کننده است که غیبت تماشاگران پرسپولیس در بازی حساس با النصر عربستان! هر دو اتفاق هم به خاطر حماقت افرادی بود که حالا دیگر نیستند و چوبش را هواداران استقلال و پرسپولیس می‌خورند. استقلال که اگر روزی به آسیا برود عجیب است ولی پرسپولیس هم حداقل اینجا خوش‌شانس نیست چه اگر بود، بازی اولش که بدون تماشاگر است، با النصر نمی‌افتاد.

جذابیت بازی پرسپولیس - النصر با حضور هواداران پرسپولیس صدبرابر می‌شد و جذابیت لیگ قهرمانان با حضور تیم پرطرفداری مثل استقلال قطعاً خیلی بالاتر می‌رفت اما حیف که به خاطر ندانم‌کاری‌های تمام‌نشدنی مدیران (بله، ندانم‌کاری‌های تمام‌نشدنی مدیران) هواداران این دو تیم باید حسرت بکشند. وضعیت کلی هم به این ترتیب است که مدیرعامل استقلال باید در تلویزیون التماس کند که فلان مقام دولتی به او و مدیر پرسپولیس وقت ملاقات بدهد تا پولی یا وامی بگیرند و روزگار خود را بگذرانند. البته خطیر هم مقصر نیست. ساختار باشگاهداری در ایران آنقدر غلط است که هر مدیری می‌آید، کارش به التماس کردن می‌کشد و چاره دیگری ندارد. مادامی که پرسپولیس و استقلال دولتی باشند، وضع همین است و حتی با حل شدن مشکل حق پخش تلویزیونی هم معجزه نخواهد شد. خطیر می‌گفت ما ۶۰۰ میلیارد هزینه کرده‌ایم و ۶۰ میلیارد درآمد داشته‌ایم. شما فقط به همین نکته توجه کنید که در استقلال با این حجم از درآمدزایی قراردادها ۴ برابر شده است!