برای امیر قلعهنویی و نسلی که در فوتبال حالا مویشان سفید شده شنیدن نام کشور بلغارستان همه را یاد خاطرات دهه ۶۰ میاندازد! زمانی که کشور درگیر دفاع مقدس بود و تنها فعالیت ورزشی سالانه به دهه فجر برمیگشت. در آن سالها تیمی از بلغارستان با نام «تورنوا» به کشورمان آمد و در دیدارهای دوستانه مقابل تیمهایی از کشورمان قرار گرفت؛ از تیم منتخب تهران که در لیگ قدس آن زمان بازی میکرد تا تیمی که امروز به آن تیم ملی میگویند اما آن روز چنین نامی نداشت!
امیر قلعه نویی در آن سالها در اوج شایستگی و جوانی به تیم ملی راه پیدا نمیکرد و شاید حسرت بازی مقابل تورنوا کماکان با او باشد! اما نخستین و تنها تقابل رسمی فوتبال ایران و بلغارستان به دهه ۵۰ شمسی برمیگردد. سالهایی که تیم ملی فوتبال ایران سه دوره متوالی قهرمان جام ملتهای آسیا شده بود، مدال طلای بازیهای آسیایی را بر گردن داشت و در دو المپیک ۱۹۷۲ و ۱۹۷۶ نماینده آسیا شده بود.
در المپیک مونترال تیم ملی به جمع ۸ تیم برتر رسید و سرانجام در سالهایی که سهمیه دو قاره آسیا و اقیانوسیه تنها یک تیم در جام جهانی بود، ایران توانست این تک سهمیه را با اقتدار و قبل از پایان مسابقات کسب کند. ایران یکی از ۱۶ تیم جام جهانی ۱۹۷۸ شده بود و فدراسیون در تدارکی وسیع انواع و اقسام رقبا را از سرتاسر دنیا برای تیم ملی در نظر میگرفت تا شاگردان حشمت مهاجرانی با آمادگی کامل راهی آرژانتین شوند.
چهارشنبه ۶ اردیبهشت ۱۳۵۷ در ورزشگاه آزادی تهران، تیم ملی در حضور ۵۰ هزار تماشاگر با هوادارانش خداحافظی کرد. این آخرین بازی ایران در خاک وطن بود و کاروان تیم ملی پس از آن به سمت اروپا پرواز کرد تا آخرین دیدار دوستانه راهم مقابل فرانسه برگزار کند و از آنجا یکسره به کوردبا در آمریکای جنوبی پرواز کند. آن روز حشمت مهاجرانی این ترکیب را به مصاف تیم ملی بلغارستان فرستاد؛ ناصر حجازی، حسن نظری، نصرالله عبداللهی، علی شجاعی، آندرانیک اسکندریان، علی پروین (کاپیتان)، حسن نایب آقا، ابراهیم قاسمپور، حسن روشن، غفور جهانی و محمدرضا عادل خانی چون بازی دوستانه بود، طبق رسم فیفا تعویضها با توافق مربیان صورت میگرفت. مهاجرانی این ۵ نفر را هم به عنوان یار تعویضی به میدان فرستاد تا محک بخورند؛ بهتاش فریبا، ایرج دانایی فرد، جواد الله وردی، حسین فرکی و محمود حقیقیان.
تقابل ایران و بلغارستان در آن روز ۱-۱ مساوی شد. تک گل ایران را کاپیتان علی پروین در دقیقه ۲۹ از روی نقطه پنالتی زد و در تمام دهههای بعدی دیگر دو کشور در فوتبال رقابتی نداشتند؛ درست بر خلاف کشتی که همواره ایران و بلغارستان از قطبهای بزرگ این رشته در همه سطوح هستند و همه جا برای مدال طلا با هم روبرو میشوند.
حالا فوتبال دو کشور در آستانه دومین تقابل خود است که مثل بار اول دیداری دوستانه خواهد بود.