مجتبی جباری ، ستاره ای خاص، بازیکنی بزرگ و محبوب در فوتبال ایران و برای باشگاه استقلال است. او با وجود میزان بالای محبوبیت حاصل از کیفیت بسیار بالای فنی و شخصیت ویژه اش بعد از کنار گذاشتن فوتبال هیچگاه به باشگاه محبوبش نزدیک نشده است. شماره ۸ آبی‌ها این روزها وقتش را در کتابفروشی اش که تازگی‌ها افتتاح کرده می‌گذراند هرچند مشتری‌های فوتبالی زیادی دارد. از جمله خبرنگارانی که به سراغش می‌روند تا نظرات جالب و البته نقدهای تند و تیزش را راجع به فوتبال ایران و استقلال بشنوند. 

استقلال امروز 
استقلالی که اکنون می‌بینیم؟! اتفاقاتی که پیرامون این تیم می‌افتد واقعا آزاد دهنده است. حتی این سوال پرسپولیسی‌ها هم هست که چرا اینقدر اتفاق بد برای استقلال می‌افتد؟! به نظر من این نتیجه سالها سو مدیریت در استقلال است که از زمانی که من بازی می‌کردم وجود داشته و تا الان حل نشده است. این تیم‌ها چون دولتی هستند کسی دلش برایشان نمی‌سوزد. 

شرایط پرسپولیس 
زمانی که ما بازی می‌کردیم شرایط استقلال بهتر بود. آن طرف اما پرسپولیس چون نتیجه نمی‌گرفت مشکلات بیشتری داشت. اگر از همان زمان این دو باشگاه به بخش خصوصی واگذار شده بودند شرایط خیلی بهتری داشتند و دستکم برای گرفتن مجوز حرفه ای به مشکل نمی‌خوردند. زمانی استقلال آنقدر مهره داشت که اگر آن را تقسیم به سه تیم می‌کردی، هر سه بین رتبه‌های اول تا پنجم قرار می‌گرفتند. ذخیره‌های تیم ما سابقه ملی داشتند و همه تیم آرزویشان داشتن چنین بازیکنانی بود. اما یکدفعه می‌بینید تیم خالی می‌شود. این مشکل زمان و شکل بستن قرارداد است که تیم ناگهان از همه چیز به هیچ می‌رسد. 

فوتبال بدون برنامه 
باشگاه طوری نیست که کسی برایش برنامه ریزی کند. مدیریت می‌داند که مدت زمانی کوتاهی اینجاست، نمی‌تواند کار بلند مدت کند،  می‌خواهد همان دوره اش را خوب بگذراند و برود. هرکسی به استقلال می‌آید ظاهرا بهترین کارها را انجام می‌دهد اما بعد از یکی دوسال می‌بینیم بدترین عملکرد را داشته است. 

تیمهای دولتی 
تیمداری دولتی بخش اصلی مشکل این دوباشگاه است. اگر این دو تیم را بردارید فوتبال ایران تهی می‌شود. ما مردم را هرروز می‌بینیم، به خاطر شرایط این دو تیم ناراحت و نگرانند، اما انگار حال و روز این هواداران مهم نیست. آنها ناامید و عصبانی هستند. این همه بی مسئولیتی را واقعا درک نمی‌کنم.  

بحث فنی 
بحث فنی جدا از مدیریت و امکانات نیست. استقلال فصل قبل تا آخرین لحظ در کورس بود اما جایی که رقابت خیلی شدید و نزدیک می‌شود تیمی‌که مشکلات مدیریتی و حواشی کمتر و انسجام بیشتری دارد شانس موفقیتش بیشتر است. استقلال به همین خاطر کم آورد. استقلال سه تا مدیرعامل عوض کرد و مربی خارجی اصلا درکی از این اتفاقات ندارد و خودش را تنها می‌بیند. بازیکنان تحت فشار هستند و از طرفی اگر خوب نباشد یا تمرین کند به او انگ می‌زنند که بی غیرت است. طبیعی است تیمی‌که اینقدر حاشیه دارد نمی‌تواند موفق شود. سالهایی که بازی می‌کردم استقلال قهرمان می‌شد و شرایط خوبی داشت و همه بازیکنان دوست داشتند به این تیم بیایند. اما حالا برای پرسپولیس اینطوری است. حتی روی تعداد تماشاگران هم تاثیر دارد؛ بچه‌هایی که فوتبال می‌بینند طرفدار تیمی‌می‌شوند که قهرمانی می‌آورد. همه اینها شرایط را برای استقلال سخت تر کرده است.