درست برعکس مدیران گذشته، یک مدیر آنقدر عاشق تریبون و عاشق دوربین و مصاحبه است و هفته ای نیست که از او مصاحبه ای دیده یا شنیده نشود و مدیری دیگر فراری از همه آنها و برای دیدنش یا مصاحبه گرفتن از او باید دست به التماس زد.
در هر حال هوادار استقلال کاری به هیچ کدام از آنها ندارد، نه آن مدیری که هفته ای چند بار مصاحبه می‌کند و نه مدیری که از مصاحبه فراری است.. هوادار موفقیت تیمش را می‌خواهد، هوادار آرامش تیمش را می‌خواهد و کاری به این کارها ندارد به همین خاطر وقتی اوضاع این روزها و هفته‌های تیم محبوبش را می‌بیند یک سؤال بزرگ و بلکه تکراری دوباره آزارش می‌دهد.. اینکه مدیرعامل تیمش کجاست؟ چرا خبری از او نیست؟ چرا کاری انجام نمی‌دهد، چرا حرفی نمی‌زند؟ اگر در حال انجام کاری است اطلاع دهد.. اگر حرفی دارد بزند؟!
تا شروع فصل جدید تنها چند ساعت باقی است و هواداران استقلال از اوضاع آماده سازی تیم محبوبشان هرگز راضی نیستند.. تیمی که قرار بود از تیم فصل گذشته بهتر و تقویت شده تر باشد با از دست دادن چند مهره کلیدی اش و عدم جایگزین مناسب برای آنها دچار یک کمبود بزرگ شده است، کمبودی که شاید حال و در تمرینات آماده سازی پیش فصل دیده نشود اما در کوران مسابقات به وضوح شاهد آن خواهیم بود.
هواداران استقلال مدیر تیمشان را فریاد می‌زنند و از او در مورد تیم محبوبشان سؤال دارند و دنبال یک پاسخ درست و حسابی و قانع کننده هستند، دیگر نه حوصله شعار شنیدن دارند و نه حوصله زمان دادن و فرصت دادن و صبر کردن‌های بیهوده و آخرش به از دست دادن قهرمانی در هر دو جام منتهی می‌شود.
هواداران آبی دنبال مدیریت باشگاه می‌گردند تا در مورد اوضاع آشفته و بهم ریخته و این سکوت آزار دهنده پاسخ بشنوند.. اینکه تیم محبوبشان امسال برای قهرمانی بسته نشده است چون این مدیر از کادرفنی و تیمش قهرمانی نخواسته است این بزرگترین دغدغه و ناراحتی برای هواداران استقلال بوجود آورده است.
محمود فخرالحاج| باشگاه خبرنگاران آزاد
