کاری که فدراسیون فوتبال برای مقابله با بیانیهنویسی انجام داده را باید ۲۰ سال قبل انجام میدادند. البته به موازات برخوردهای انضباطی حتماً باید سطح داوریها هم بالا برود چون به هر حال یکسری از اعتراضات و بیانیهها درست است و البته یکسری هم برای فشار گذاشتن روی داوری و...
اگر قرار باشد بیانیهنویسی واقعاً (نه در حرف و شعار) ممنوع شود، قطعاً یکسری از کارمندان باشگاهها بیکار میشوند چون کار دیگری جز بیانیهنویسی ندارند! از طرفی وقتی خود رئیس کمیته داوران میگوید داوران ما اشتباهات تأثیرگذار زیادی دارند و وقتی مهدی تاج میگوید تیمهای پرطرفدار بیشتر از داوری لطمه خوردند، معلوم است که داوری فوتبال ایران مشکل دارد و یک جای کار میلنگد. این درست که یکسری از مربیان هم اشتباهات فنی و ضعف خود را پشت داوری پنهان میکنند و در کنفرانسهای مطبوعاتی یک کلمه حرف فنی نمیزنند و فقط از داور میگویند اما این دلیل نمیشود که داوریها را کمایراد بدانیم. اینکه انتظار داشته باشیم یک داور در طول ۹۰ دقیقه اصلاً اشتباه نکند، انتظار درستی نیست ولی یکسری از اشتباهات به قول معروف آنقدر «تابلو» است که اصلاً کارشناس داوری و VAR نمیخواهد و بارها دیده شده که مثلاً یک هند را داوری پنالتی میگیرد و کارت زرد هم میدهد و مشابه همان صحنه را داور دیگری اصلاً پنالتی نمیداند.
نکته دیگر اینکه مهدی تاج گفته بعضی از مربیان را انگار با یک کرنر اشتباهی مار میزند! بله، این حرف درست است و یکسری از رفتارهای عجیب مربیان نشان میدهد آنها بیشتر بازیگرند نه مربی اما نحوه رفتار و حرف زدن بعضی از داوران هم حتماً باید درست شود. اگر تاج فکر میکند با جلوگیری از بیانیهنویسیها مشکلات داوری حل میشود، سخت در اشتباه است. داوران ما نیاز به آموزشهای بهتر و بیشتر دارند اما در نهایت اینکه جلوی بیانیهنویسی و فشار به داوران گرفته شود، خیلی خوب است. البته به شرطی که واقعاً گرفته شود و این یکی هم «حرف» نباشد.