ژاپن در هر کجا و هر زمینه ای میدرخشد؛ والیبال و فوتبال هم ندارد. تکنولوژی و سنت و مدرنیسم ندارد. ژاپن یعنی سرزمین کار و تلاش. یعنی پیوسته در حال پیشرفت و عبور از هر آنچه تصورش را میکنیم.
۹ بازی در لیگ ملتها و ۹ پیروزی پیاپی برای ژاپنیها؛ درست در عرصه ای که ما، همه بازیها را باخته ایم... قهرمان جام ملتهای فوتبال آسیا در ردههای سنی مختلف. سردمدار پیشرفت و نوآوری؛ استاد خلاقیت در همه چیز. مگر میشود ژاپن را دوست نداشت. حتی فدراسیون جهانی والیبال هم به این تلاش ستودنی ژاپنیها در زمین میبالد. ببینید ژاپنیها چه میکنند!
ما اینجا اما دغدغههای عجیب و غریبی داریم و غرق در قراردادهای ۱۰۰ میلیاردی بازیکنان فوتبال هستیم؛ نمیدانیم از بیکاری است یا چه درد بی درمانی که مدام پشت در باشگاهها صف میکشیم و منتظر میمانیم؛ تازه به خاطر این اقدامات وحشتناک، گریه هم میکنیم. در انتظار چه معجزه ای هستیم واقعا؟
ما وارث فوتبالی بی افتخار در تمام این سالها هستیم؛ بدون حتی یک قهرمانی در جام ملتهای آسیا یا صعود به المپیک و صعود از گروهمان در جامهای جهانی. ژاپن به کجا رسید و ما به کجا؟ ژاپن در چه حالی است و ما در چه فضایی سیر میکنیم؛ متاسفانه پشت در ساختمانهای مستهلک باشگاههای استقلال و پرسپولیس!
ویدیوی زیر را ببینید؛ فدراسیون جهانی والیبال هم مسحور این هنرنمایی ژاپنیها شده و ما همچنان...