غر زدن در مورد تعداد بالای مسابقات یکی از اتفاقات قطعی فصل آینده است. اما قبل از اینکه مربیان لیگ برتر شروع به ناله کردن کنند، شاید لازم باشد به برنامه کشنده واقعی که قبلاً ثبت کرده‌اند نگاهی بیاندازند. فقط ۶۴ مسابقه، در ۱۵ کشور، در فاصله ۲۶ روز. تیم‌های برتر بیش از شش بار از کل جهان عبور می‌کنند و مسافت خیره‌کننده ۱۷۰۰۰۰ مایل هوایی را طی می‌کنند. بازیکنان از پا می‌افتند؟ تعداد مسابقات بیش از حد زیاد است؟ برای سلامتی خطر دارد؟ بله... ۱۰۰ درصد!
اما واقعیت این است که تقویم تابستانی این فصل بار دیگر نشان می‌دهد که آنچه واقعاً برای روسای باشگاه اهمیت دارد پول نقد است. فرصتی برای فروش نام باشگاه و مهمتر از آن پیراهن باشگاه و سایر کالاها. در ایالات متحده آمریکا، بله. اما همچنین آسیا و استرالیا و همچنین سفرهای عجیب اروپایی. از ۲۰ باشگاه درجه یک که برای آماده شدن برای ده ماه توقف‌ناپذیر آینده به زمین تمرین بازگشته‌اند، ۱۵ تیم سفرهای طولانی در پیش دارند.
هیچ تیمی فراتر از تاتنهام پرواز نخواهد کرد، که با گذراندن یک روز در هوا تور خود را شروع می‌کند تا به پرث در استرالیای غربی برود و در آنجا به مصاف وستهام برود. بعد یک سفر شش ساعته به تایلند، یک پرواز به سنگاپور و سپس ۱۴ ساعت دیگر بازگشت به لندن را در پیش خواهد داشت. با توجه به اینکه اسپرز هیچ فوتبال اروپایی در پیش ندارد، شاید بد نباشد این سفرهای غیرضروری را کنار بگذارد. اما سفر نزدیک به ۲۰۰۰۰ مایلی تاتنهام چندان غیرمنطقی نیست و می‌تواند به آنگه پوستکوگلو، سرمربی جدید، زمان زیادی برای شناخت بازیکنانش بدهد.
تیم‌های لیگ برتر در استرالیا، کره جنوبی، ژاپن، تایلند، سنگاپور و ایالات متحده بازی خواهند کرد. و همچنین بازی‌های نزدیک به خانه در آلمان، فرانسه، سوئیس، اسپانیا، نروژ، هلند، اسکاتلند، ایرلند و در خاک انگلیس را هم در برنامه دارند.
شلوغ‌ترین تیم، بدون تعجب، منچستریونایتد خواهد بود. اریک تن‌هاخ با هفت مسابقه در مدت ۲۵ روز موافقت کرده و در این روند ۱۵۰۰۰ مایل هوایی را طی می‌کند. یونایتد با بازی مقابل لیدز در اسلو شروع می‌کند، سپس به ادینبورگ می‌رود و بعد از اقیانوس اطلس عبور می‌کند تا برای دیدار با آرسنال در ردبول آرنای نیویورک، محل احتمالی فینال جام‌جهانی ۲۰۲۶، آماده شود.
اما این تازه شروع کار است. یونایتد به اندازه کافی تیم بزرگی را انتخاب می‌کند که بتواند در ۲۴ ساعت دو بار بازی کند. اول با تیم محبوب هالیوودی‌ها، رکسام، در سن‌دیگوی کالیفرنیا دیدار کرده و روز بعد با رئال‌مادرید در شهر هیوستون تگزاس بازی می‌کند. سپس همگی در لاس‌وگاس به هم می‌پیوندند؛ آنچه در وگاس اتفاق می‌افتد، در وگاس می‌ماند. بعد پرواز به خانه و سپس بازی با اتلتیک بیلبائو در دوبلین.
برای یورگن کلوپ از لیورپول و پپ گواردیولا از منچسترسیتی، برنامه طور دیگری چیده شده. مرسی‌سایدرها با خوشحالی برای رفتن به آلمان و سپس سنگاپور ثبت‌نام کردند، در حالی که قهرمانان قبل از ملاقاتشان در ومبلی با آرسنال، به ژاپن و کره جنوبی می‌روند.
استون‌ویلا، برنتفورد، برایتون، چلسی، فولام و نیوکاسل بین پنج شهر در ساحل شرقی آمریکا بازی می‌کنند. بازی‌هایی در خانه تیم‌های فوتبال آمریکایی «واشنگتن کوماندرز»، «نیویورک جتز»، «فیلادلفیا ایگلز» و «آتلانتا فالکونز» و همچنین خانه تیم MLS «اورلاندوسیتی» به معنای پروازهای کوتاه فراوان است.
و در حالی که تیم‌ها از اتوبوس برای رفت و آمد بین پایگاه‌های آموزشی و زمین‌های پنسیلوانیا، مریلند و نیوجرسی استفاده خواهند کرد، قضیه حفظ محیط زیست و فضای سبز چه می‌شود؟ باشگاه‌های لیگ برتر برای جبران کربن باید یک جنگل کامل بکارند. یک جنگل خیلی خیلی بزرگ!
با این حال، فرسودگی ممکن است بزرگترین نگرانی بازیکنان در این سفرهای غیرضروری باشد.
این مطلب را هم بخوانید: قرمزها آتش به مال‌شان زدند/ ۱۳ ستاره و بازیکن جوان در لیست فروش!
