پرسپولیس پارسال خیلی زود استارت نقل و انتقالات را زد و اولین نفر با علیرضا بیرانوند قرارداد بست و بعد از آن هم نفراتی چون پورعلی‌گنجی، سعید صادقی، لوکادیا و... را خرید. قرمزها خیلی زودتر از استقلال و سایر مدعیان تیم‌شان را بستند و یحیی هم مثل امسال وقت‌کشی نمی‌کرد. ثمره بستن آن تیم خوب هم دبل قهرمانی بود اما استقلال پارسال هم تیمش را دیر بست و هم بد بست. بد از این نظر که قراردادها خیلی اضافه شد و در نهایت دودش به چشم خود استقلال رفت. امسال هم به نظر می‌رسد پرسپولیس کم‌کم همان مسیر غلط استقلال را می‌رود. البته هنوز خیلی دیر نشده و تیم‌ها فعالیت جدی خود را در فصل نقل و انتقالات آغاز نکرده‌اند اما به هر حال گل‌محمدی باید زودتر تکلیف خودش و پرسپولیس را مشخص کند. اگر یحیی و بیرانوند بمانند که خب سرخپوشان خیلی زمان را از دست نمی‌دهند اما در غیر این صورت پرسپولیس به وضعیت بحرانی استقلال دچار می‌شود و تازه باید دنبال مربی و دروازه‌بان بگردد. گل‌محمدی البته گزینه داخلی خاصی ندارد. اکثر تیم‌های بزرگ سرمربی دارند و یحیی قاعدتاً در پرسپولیس می‌ماند مگر آنکه پیشنهاد خارجی برسد و یا به قول خودش بخواهد چند ماه استراحت کند که البته خیلی بعید است. 
استقلال هم که همچنان در پیچ و خم انتخاب مربی است ولی خطر انتخاب مربی خارجی این تیم را به شدت تهدید می‌کند. به این دلیل که مربی خارجی بزرگ آن هم با قرارداد ریالی! به ایران نمی‌آید و از طرفی زمان لازم هم وجود ندارد. پارسال ساپینتو دیر آمد و تیم را خودش نبست. خروجی کار هم باخت هفته اول مقابل سپاهان در ورزشگاه آزادی بود. بعد هم که ۷، ۸ بازی طول کشید تا ساپینتو ترکیب اصلی تیمش را بشناسد. حالا همین مشکل امسال هم استقلال را در صورت جذب مربی خارجی تهدید می‌کند. 
نکته دیگر اینکه بیشتر مربیان خارجی در استقلال نتیجه نگرفته‌اند. از کخ گرفته تا شفر و ساپینتو و... استراماچونی هم که ۱۳ هفته ماند و بعد فرار کرد (یا فرارش دادند) با این اوصاف احتمال اینکه مربی خارجی جدید خوب از آب درآید، خیلی کم است مگر آنکه استثنائاً خلافش ثابت شود. با توجه به جمیع جهات باید پذیرفت که در شرایط فعلی بهترین و موجه‌ترین گزینه برای استقلال همان جواد نکونام است که شاید بتواند تیم را جمع کند و چند بازیکن خوب هم بگیرد.