از شفر و استراماچونی و ساپینتو چه آبی برای استقلال گرم شد که حالا با لوپس کارو قرار است گرم شود؟

منکر توانایی مربی‌های خارجی نمی‌شویم که خوبانش به مراتب از مربیان وطنی بهترند اما نکته اینجاست راهی که استقلال می‌رود به ترکستان است.

مربی خارجی متوسط می‌آورد که تا می‌آید به فوتبال ما و بازیکنانش آشنا شود نصف فصل گذشته است. آن نصف دیگر را هم اگر بماند به زور به انتها می‌رساند که برود دادگاه CAS و عیدی و سنواتش را طلب کند. این وسط

پنجره نقل و انتقالات استقلال است که مدام باز و بسته می‌شود. هر دو سه سال یکبار هم از آسیا حذف می‌شود اما درس عبرت نمی‌شود. در این میان عده ای فرصت طلب، چند بازیکن به مربی ناآشنا تحمیل می‌کنند و قرارداد چند بازیکن متوسط هم با رقم‌های عجیبی تمدید می‌شود.

سرآخر هم که کادر فنی خارجی تا بتواند ته حساب باشگاه را جارو می‌کند و می‌رود.  جالب اینجاست که مربی اسپانیایی نزده رقصیده و حرف آخر را اول زده است: «اگر ببینم مشکلاتی وجود دارد مطمئنم چمدانم را برخواهم داشت و اینجا را ترک می‌کنم.» حالا تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!