اینکه عدهای به انتخاب داور ایرانی یا همان وطنی اعتراض دارند و عدهای دیگر پیشنهاد داور خارجی را برای چنین بازی مهم و حساس و تاثیرگذاری میدهند هیچ معنای عجیبی ندارد جز اینکه هیچ کدام از دو تیم نمیخواهند از داوری ضربه بخورند، هیچ کدام از دو تیم نمیخواهند نتیجه را با اشتباه داوری به حریف خود واگذار کنند.
هنوز یادمان نرفته تا همین دو دهه پیش چطور دربیها همیشه در اختیار داوران خارجی بوده است؛ داورانی که ابتدا از آسیا یا کشور همسایه سوریه یا کویت یا عربستان میآمدند و یکی دوبار از چین، بعدها به داورانی از آلمان و ایتالیا و اسپانیا هم کشیده شد تا اینکه وقتی میزان اشتباهات کاهش پیدا کردند و حساسیتها پایین آمد با رضایت هر دو تیم از دربی ۶۶ داوران خارجی کنار گذاشته شدند و از داوران ایرانی برای دربیها استفاده شد.
هر چند میزان اشتباهات همچنان وجود داشتند و داوران هم به قول معروف اشتباهاتشان هم جزو بازی است و هیچ داوری بی اشتباه نیست، اما با بازگشت دوباره داوران ایرانی از دربی ۶۶ به این سمت در چند دربی ابتدایی که محسن ترکی سرآمد انتخاب کمیته داوران برای اکثر دربیها بوده است اشتباهات کمتر بودند و تاثیرگذاری شان هم کمتر بوده است تا دربی ۸۰ که باز اشتباهات تاثیرگذار آغاز شدند.
اشتباهاتی که یا در دقایق پایانی بازی روی یک خطای اشتباه یا روی یک گل آفساید یا هر صحنه دیگری باعث از دست دادن امتیاز از تیمی و بدست آمدن امتیاز بازی به تیم دیگر شده است، اشتباهاتی که اغلب تاثیرگذار بوده اند و ۳ امتیاز بازی را برای یک تیم تبدیل به یک امتیاز کرد یا ۱ امتیاز یک تیم را تبدیل به ۳ امتیاز کرد و بعدها با کارشناسیهای متعدد مشخص شد که اشتباهات تاثیرگذار بوده اند اما دیگر چه فایده که نه امتیازی باز میگردد و نه نتیجه ای قابل تغییر است.
آخرین اشتباه داوری مربوط به بازی برگشت همین فصل بوده است که در دقایق اولیه بازی تعدادی از کارشناسان به برخورد توپ به دست مدافع پرسپولیس و عدم اعلام پنالتی توسط داور ایراد گرفتند و عده ای دیگر آن را صحیح دانستند اما باز باعث اعتراض و شکایت و گلایه باشگاه استقلال شد و پس از پایان بازی هم نتیجه طوری رقم خورد که تیم استقلال از کورس قهرمانی عقب بماند.
اما اینبار دیگر با بازیهای لیگ فرق میکند، این بازی تک بازی است، این بازی فینال جام حذفی است، فینالی که پس از ۲۴ سال در حال تکرار است، فینالی که برای استقلال پراهمیت تر از پرسپولیس است چون میخواهد یک جام بدست بیاورد تا فصل خود را بدون جام به پایان نرساند (البته به جز قهرمانی سوپرجام در صورت قهرمانی حذفی) و انتقام از رقیب خود بابت شکست دربی بازگشت، و پرسپولیس هم از طرفی میخواهد در قهرمانیهایش دبل کند، همچنان که فصلهای گذشته اینکار را تجربه کرده است و میخواهد اینبار هم به آن برسد.
پس این بازی و نتیجه آن که قهرمانی جام حذفی است برای هر دو تیم بسیار حائز اهمیت است و هیچ کدام دوست ندارند یکبار دیگر روی یک اشتباه از سوی داور مسابقه تمام زحمات یک فصل شان از دست بدهند، شاید هر دو تیم در بازی روی اشتباهات کادرفنی خود موقعیتهای بسیاری را از دست بدهند و اسم آن را ضعف تیمی نامید، اما هیچ کدام به ضعف تیمی خود در صورت بروز اشتباه داوری اشاره نخواهند کرد و اشتباه فاحش و تاثیرگذار داوری را روی نتیجه بازی خود مهم میدانند.
پس انتظار میرود که این دربی چه داور ایرانی آن را سوت بزند و چه داور خارجی که البته خبری از آن نیست، لااقل اشتباهات داوری تاثیرگذار نباشد تا هر کدام از دو تیم اگر بازی را به حریف خود واگذار کردند و جام قهرمانی را از دست دادند گلایه و اعتراض و فریاد شکایت شان بر سر داوری نباشد تا کمیته داوران هم دیگر از فصل آینده مجبور نباشد که به هر صورت و اجباری هم شده از داوران خارجی استفاده کند تا میزان اشتباهات تاثیرگذار داوری خودشان پایین تر بیاید.
محمود فخرالحاج| باشگاه خبرنگاران آزاد