بازیهای آسیایی ۲۰۲۲ هانگژو که سال گذشته به دلیل شیوع دوباره کرونا در کشور چین، یک سال به تعویق افتاد، قرار است مهر ماه امسال در این کشور برگزار شود. این بار هم زمان برگزاری رقابتهای کشتی این بازیها در فاصله بسیار کم با مسابقات جهانی کشتی است و در کمتر از دو هفته، کشتی ایران دو رویداد مهم را پیش رو دارد. اینبار شاید علاوه بر دو تیم آزاد و فرنگی ایران که راهی هانگژو میشوند، ایرانیهای دیگری نیز در چین کشتی بگیرند.
در بین این نامها، کشتیگیرانی دیده میشوند که در این سالها هرچند در اوزان خود جزو مدعیان همیشگی بودند، اما درنهایت در رقابت انتخابی تیم ملی مغلوب حریف شده و اکنون شاید مدعیان درجه ۳-۴ این وزنها به شمار بروند. البته که در شایستگی و توانمندی آنها نیز تردیدی نیست و در مقاطعی نشان دادهاند که میتوانند حتی نفر اول هم باشند.
شبیه آن چیزی که در کشتی روسیه مدتهای طولانی است، رخ میدهد و کشتیگیران درجه دو، سه و چهار آنها دوتابعیتی شده و ضمن حفظ تابعیتی روسی خود، برای تیمهای ملی دیگری کشتی گرفتهاند تا دوره قهرمانیشان پشت خط نفر اصلی تمام نشود، این اتفاقی است که باید در کشتی ایران هم به فال نیکش گرفت.
کشتیگیرانی شبیه به علی ارسلان که سالها در برنامههای فنی محمد بنا جایی نداشت و درنهایت دوتابعیتی شد و به تیم ملی صربستان پیوست. او در همان سال اول دوتابعیتی شدنش، موفق شد مدال طلای وزن ۷۲ کیلوگرم مسابقات کشتی فرنگی قهرمانی جهان در صربستان را از آن خود کند، درحالیکه اگر چنین تصمیمی را نمیگرفت، دوره اوجش بدون ملیپوش شدن سپری شده و شاید با حسرت حضور در مسابقات جهانی و کسب مدال، دوره قهرمانیاش تمام میشد.
باتوجه به طلایی شدن ارسلان، شاید او موفقترین کشتیگیر دوتابعیتی شده ایران باشد، اما نفراتی، چون صباح شریعتی که هنوز هم برای تیم ملی آذربایجان کشتی میگیرد و سامان طهماسبی هم از جمله فرنگیکارانی بودند که در این سالها با تابعیت کشورهای دیگری کسب مدال کردند.
ارسلان که اصلا تمریناتش را به کل در آمل انجام میدهد، دو نفر دیگر هم بخش زیادی از زمانشان را در کشورمان سپری میکنند.
حالا نام دو سه کشتیگیر مطرح که در این سالها پشت خط تیم ملی مانده و البته معتقد بودند که در مقاطعی حقشان تضییع شده، برای دوتابعیتی شدن مطرح است و به نظر میرسد استارتشان هم از بازیهای آسیایی باشد و بعد از آن برای کسب سهمیه المپیک، راه خود را آغاز خواهند کرد.