زدن ضربه‌ی پنالتی روی کاغذ آسان‌ترین کار در دنیای فوتبال است. گل کردن توپ ۴۵۰ گرمی از فاصله ۱۱ متری مقابل دروازه‌ای که ۷ متر و ۳۲ سانتی متر طول و ۲ متر و ۴۴ سانتی متر ارتفاع دارد نباید کار سختی باشد. آن هم در شرایطی که قد یک دروازه‌بان نهایت دومتر است! اما شمار پنالتی‌های فراوان از دست رفته خصوصا در پایان بازی، نشان می‌دهد که این همه‌ی ماجرا نیست. ایستادن پشت ضربه پنالتی یکی از پرفشارترین و استرس‌زاترین لحظه‌های فوتبال است. پنالتی زدن به همان اندازه که به مسائل جسمانی وابسته است، نوعی بازی روانی است.

زمانی که بازیکنان بزرگ فوتبال جهان مانند، مارادونا، باتیستوتا، باجو و همین اواخر رونالدو و مسی ضربات پنالتی را از دست دادند، سوالی که مطرح شد این بود که چگونه بازیکنانی که بارها از فواصل دورتر و شرایط به مراتب سخت‌تر موفق به گلزنی شده‌اند نمی‌توانند از فاصله ۱۱ متری این کار ساده را انجام دهند؟

استقلال دو بازیکن تکنیکی و سرعتی بوشهری به اسامی مهدی قایدی و محمد محبی را در اختیار دارد که هر دو مهارت خاصی در گرفتن پنالتی دارند. یحیی گل محمدی نیز به این موضوع آگاه بوده و از آنالیزورهای خودش خواست نحوه پنالتی زدن آرتور کوین یامگا پنالتی زن اول آبی‌ها را آنالیز کنند. یامگا شیوه خاصی در نواختن ضربات پنالتی دارد و با مکثی کوتاه به توپ ضربه می‌زند. در واقع او منتظر شیرجه زودهنگام گلر حریف می‌شود و برهمین اساس ضربات خودش را عکس حرکت طرف می‌زند که به راحتی تبدیل به گل می‌شود.

در آستانه دربی توصیه آنالیزورهای پرسپولیس به علیرضا بیرانوند که خودش ید طولایی در مهار ضربات پنالتی این بوده که تا لحظه آخر بایستد و زود شیرجه نزند تا شانس خودش برای مهار ضربه یامگا را بالا ببرد.