بهانه دربی شماره ۱۰۰ پایتخت، به سراغ کمک داور دربی جنجالی ۶۹ رفتیم تا از خاطرات او بعد از آفساید اعلام کردن گل نوری به استقلال صحبت کنیم. مرتضی کریمی خودش را یک استقلالی می‌داند اما می‌گوید اگر قرار بر اشتباه عمدی بود، این کار را به نفع پرسپولیس می‌کرد!

روز یک‌شنبه، در حالی دربی شماره ۱۰۰ در ورزشگاه آزادی برگزار می‌شود که این دیدار برای دو تیم حساسیت دو چندان دارد زیرا تیم پیروز می‌تواند در کورس قهرمانی باقی بماند. شهرآورد استقلال و پرسپولیس همواره حواشی خاص خود را داشته و همین باعث شده تا رقابت دیرینه این دو تیم تاکنون ادامه داشته باشد.

یکی از این حواشی را کمک داوری رقم زد که می‌توانست یکی از بهترین کمک داوران تاریخ فوتبال ایران لقب بگیرد اما یک اشتباه سبب شد تا او مسیر حاشیه را طی کند و از اوج فاصله بگیرد. البته کریمی می‌گوید که نه پولی و نه رشوه‌ای در کار نبوده و خودش اشتباه کرده است. اشتباهی که سبب شد تا گل محمد نوری در همان دقایق ابتدایی مردود اعلام شود و پرسپولیس هم در نهایت در آن بازی با گل دیر هنگام فرهاد مجیدی شکست بخورد.

دقایقی را با مرتضی کریمی، کمک داور دربی جنجالی ۶۹ به گفت‌وگو پرداختیم و از خاطرات و حواشی آن داربی صحبت کردیم. او درباره حال و هوای داربی گفت و از یک سری اتفاقات پرده برداشت.

مشروح گفت‌وگو با کریمی در خصوص دربی پایتخت را در ادامه می‌خوانید:

چه شد که وارد داوری شدید؟

سال ۶۹ قصد داشتم نامه‌ای را از هیات فوتبال بگیرم، دیدم که برنامه و کلاس داوری است که من ثبت نام کردم و وارد داوری شدم.

شما تجربه قضاوت در دو داربی را دارید. از آن لحظه‌ای که به شما گفتند قرار است داور داربی شوید، چه حسی داشتید؟

من در دو داربی قضاوت کردم که یکی را استقلال برد و یکی را پرسپولیس. در داربی ۶۹ که کمک داور بودم، از دو روز قبل یعنی چهارشنبه به من خبر دادند که کمک داور داربی شدی. شرایط این بازی طوری است که از قبل احتمال می‌دهی که داور باشی. من هم عملکردم در آن فصل خوب بود و در ۹ هفته قبلی، ۳ قضاوت سخت از جمله سپاهان و استقلال که با برتری ۴ بر ۳ استقلال به پایان رسید، به من سپرده شده بود. قرعه به نام من افتاد و من کمک داور آن بازی شدم.

از حواشی داربی ۶۹ و آن گلی که به اشتباه پرچم زدید، بگویید.

تیم داوری خوبی آن بازی را قضاوت کرد؛ مسعود مرادی داور وسط بود و من و کامرانی‌فر کمک داورهای بازی بودیم. در دقیقه ۵ مسابقه حواسم به تابلو تبلیغاتی کنار دروازه بود و تمرکزم این بود که آن را از دروازه دور کنند که ضربه کرنر زده شد و تمرکزم از دست رفت و به اشتباه آن صحنه را آفساید گرفتم.

بعد از آن بازی، من به خانه نرفتم و تحت تاثیر حرف های یک مجری که به من گفت عذرخواهی نکن، عذرخواهی نکردم و پافشاری کردم که گل پرسپولیس آفساید بوده است. تا چند وقت به من حمله شد و پرسپولیسی‌ها من را بابت این اشتباه نبخشیدند.

آیا تهدید جانی یا مالی هم وجود داشت؟

تهدید نه اما بد و بیراه زیاد گفتند.

هنوز که هنوز است آن صحنه در خاطر خیلی‌ها مانده است؛ آن تصمیم باعث شد که ۴۰ میلیون استقلالی خوشحال شوند و ۴۰ – ۵۰ میلیون پرسپولیسی ناراحت شوند و وقتی من را می‌بینند، به من غر می‌زنند.

اگر قرار بود تعمدا اشتباه کنم، اتفاقا به سود دایی و کاشانی اشتباه می‌کردم زیرا کاشانی معلم من در مدرسه بود و با علی دایی هم رفاقت داشتم.

درباره قضیه فوتوشاپی که آقای فتح‌الله‌زاده انجام دادند، صحبت می‌کنید.

در آن بحبوحه‌ای که روزنامه‌ها و رسانه‌ها مدام می‌نوشتند که گل آفساید نبوده است، آقای فتح‌االله‌زاده و دوستان‌شان در روزنامه «استقلال جوان» گفتند که عذرخواهی نکن و ما کار را درست می‌کنیم. چند روز بعد طوری فوتوشاپ کرده بودند که بنده خدا، محمد نوری ۲ متر هم خط آفساید را رد کرده بود!

این که گفتند شما ۱۶ میلیون و یک ال‌سی‌دی گرفتید، کار چه کسی بود؟

بعد از ۳ یا ۴ سال که بازی سپاهان و پرسپولیس و جریان کارت به کارت پیش آمد، یک روزنامه‌نگاری که با شخص قلعه‌نویی مشکل داشت، به اشتباه این را نوشت؛ آن هم در حالی که در آن داربی سرمربی استقلال مظلومی بود نه قلعه‌نویی. آن‌ها در یک سایتی نوشتند که مرتضی کریمی گفته من ۱۶ میلیون به همراه یک تلویزیون ال‌سی‌دی گرفته‌ام. بعدا صاحب آن سایت از خبرنگاری که این مطلب را منتشر کرده بود، مدرک خواسته بود اما آن فرد مدرکی نداشت و فقط گفت من شنیده‌ام. این قضیه به کمیته اخلاق رفت و سپس آن سردبیر و خبرنگار از من عذرخواهی کردند اما این مطلب تا همین امروز در سایت‌ها باقی مانده است و هر کسی ما را می‌بیند صحبت از آن می‌کند. اگر داده‌اند، بیاید به من بدهید که آش نخورده و دهن سوخته نباشد؛ آن هم ۱۶ میلیون آن زمان!

با اشتباه آن خبرنگار، من سال‌ها است که پاسخگوی مردم و رسانه‌ها هستم با این که هیچ اشتباه عمدی انجام نداده بودم. اگر قرار بود تعمدی اشتباهی کنم، به سود دایی و کاشانی انجام می‌دادم. اگر هم قرار بود که کسی به من پیشنهاد مالی دهد، آن آقای مظلومی بود و ربطی به قلعه‌نویی نداشت.

چند رسانه مطلابی منتشر کرده بودند که شما از مظلومی پول گرفته‌اید، درست است؟

مظلومی وقتی من را می‌بیند به خاطر همین حواشی از یک کیلومتری من فرار می‌کند. من بعد از ۲۰ سال به داربی رسیده بودم و مگر دیوانه بودم از قصد این اشتباه را بکنم و همه چیز را از دست بدهم؟ در آن اشتباه کسی نقش نداشت و فقط من مقصر بودم. هوادار پرسپولیس اگر قهرمان نشود، فراموش می‌کند اما اگر داربی را ببازد، ناراحت می‌شود. آن‌ها کلی به من بد و بیراه گفتند و من می‌دانستم که مقصر هستم. هر چند کدام داربی با گل دقیقه ۵ تمام شده که آن داربی، دومی باشد؟ چه بسا آن گل هم صحیح اعلام می‌شد و روند بازی باز تغییر می‌کرد. با این حال از همه هواداران پرسپولیس به ویژه کاشانی عذرخواهی می‌کنم.

مدیران استقلال و پرسپولیس چیزی به شما نگفتند؟

این دو باشگاه هرگز با داوری روبه‌رو نمی‌شوند و سالم‌ترین تیم‌هایی هستند که تا به حال برای آن‌ها سوت زده‌ام. حتی مدیرعامل وقت آن زمان پرسپولیس، حبیب کاشانی معلم ورزش بنده بود. این را روز قبل از مسابقه می‌دانست که من داور هستم اما حتی یک کلمه چیزی به من نگفت. بعد از بازی هم به من گفت عذرخواهی کن که متاسفانه این کار را نکردم. شرمنده ایشان هم شدم.

به نظر شما کدام داور، داربی شماره ۱۰۰ را سوت می‌زند؟

به نظرم وحید کاظمی شانس قضاوت این دیدار را داشته باشد زیرا او هم در هفته‌های اخیر و هم در فصل جاری عملکرد بسیار خوبی را در لیگ برتر داشته است. شاید قرعه به نام شخص دیگری بیفتد اما من فکر می‌کنم کاظمی بیش‌ترین شانس را دارد.

تفاوت شرایط قضاوت داربی با سایر بازی‌ها چیست؟

این بازی به خاطر شرایط جدولی دو تیم و این که هر کدام برد می‌خواهند، قضاوت سختی خواهد داشت و تیم داوری کار دشواری دارد که امیدوارم برنده از زمین خارج شوند. یک روز آقای ساندرو پل به ایران آمد و گفت " match is match " که یعنی بازی، بازی است اما من درباره این بازی گفتم "match is not match" که این بازی، فقط یک بازی نیست. شاید پرسپولیس و سپاهان هم بازی سختی باشد اما این دیدار به خاطر هواداران دو تیم و شرایط جدولی، حساسیت دو چندانی دارد. داور باید باهوش باشد و از عقل سلیمش استفاده کند.

شما استقلالی بودی یا پرسپولیسی؟ رنگی بودن روی قضاوت داوران تاثیر دارد؟

اکثریت داوران به یک تیم خاصی علاقه دارند. من از دوران دبیرستان به استقلال علاقه داشتم. در دوران دبیرستان، از مدرسه فرار می‌کردیم و می‌رفتیم بازی‌های بسکتبال و والیبال استقلال را تماشا می‌کردیم. این که رنگ‌ها بخواهد در قضاوت تاثیر بگذارد، درست نیست زیرا ما وارد صحنه‌ای شده بودیم که می‌دانستیم بازیکن پول کلان می‌گیرد و چیزی به ما نمی‌رسد، به همین دلیل تعصبی نداشتیم که بخواهیم آبروی خود را ببریم.

سند این حرف من این است که در بازی استقلال و فجرسپاسی، زمانی که استقلال در همان یک ربع اول یک بر صفر عقب افتاد، من داور وسط یعنی محمود رفیعی را صدا کردم و گفتم گیلائوری آب دهن پرت کرده است و او را اخراج کن که این اتفاق هم افتاد. بارها شده بود که با قضاوت من استقلال شکست می‌خورد. فکر نمی‌کنم داورها علاقه‌شان را در قضاوت‌شان تاثیر دهند.