تساوی پس از چهار برد شاید در این برهه زمانی کمی توی ذوق آبی‌ها زد. اما توقف صدرنشین و از سویی دیگر حتی برد پرسپولیس هم آنچنان فاصله زیادی را نتوانست بین استقلال و دو تیم بالای جدول ایجاد کند.. همچنان با صدر ۳ امتیاز و با تیم دوم تنها یک امتیاز فاصله دارد که بسیار قابل دسترس و جبران هستند.

استقلال این روزها بیشتر از هر زمان دیگری نیاز به حال خوب دارد، نه آن آرامشی که ما فکر می‌کنیم و نه آن آرامشی که مطلق باشد که هیچگاه اینگونه نخواهد شد اما رسیدن به یک آرامش نسبی بدون تنش، بدون درگیری فکری آنچنانی و همین طور کسب برد در هفته‌های پایانی و همه اینها نیاز به یک حال خوب دارد.

حال خوبی که ساپینتو چه در رختکن و چه در کنار زمین و روی نیمکت و چه حتی روی سکوها و جایگاه ویژه ملزم به تزریق آن به درون تیم است، حتی اگر کنار زمین نباشد، حتی آن بالا تنها با یک روحیه خوب می‌توان حال خوبی هم به‌دست آورد، از آن حال خوب هایی که برایمان تبدیل به یک خاطره فراموش نشدنی شدند.

۹ هفته پایانی که می‌توان برای آبی پوشان یک ۹ هفته درخشان باشد، یک پایان فصل رؤیایی، یک پایان فصل لذت بخش، یک قهرمانی خاطره‌انگیز آن هم برای دومین فصل متوالی و این هرگز دور از دسترس نیست آن هم برای این استقلال.

پس نباید این حال خوب را از استقلال دور کرد، نباید این حال خوب را از تیم جدا کرد، این حال خوب، بازی خوب می‌آورد، هماهنگی تیمی می‌آورد، گل می‌آورد و حفظ نتیجه که تبدیل به  یک برد شیرین خواهد شد.. آن هم نه یک برد و دو برد و... و چهار برد، بلکه تمام ۹ هفته پایانی.

این حال خوب را نباید از آبی پوشان دریغ کرد، این حال خوب را باید به درون تیم تزریق کرد بلکه دوباره استقلال بتواند قهرمانی هایش را تکرار کند و یک دبل در قهرمانی برای دومین فصل متوالی کسب کند.

محمود فخرالحاج| باشگاه خبرنگاران آزاد خبرورزشی