وقتی شنیدیم علی فتح‌الله‌زاده مدیرعامل باشگاه استقلال گفته «قرار است دو بازیکن بگیریم که هواداران با شنیدن اسم‌شان بالا می‌پرند»، دست خودمان نیست که دچار سندرم سرگیجه‌های فانتزی می‌شویم! ما آن‌قدر خاطرات بد از خریدهای ناموفق در باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس داریم که فتح‌الله‌زاده و درویش تا صبح بگویند در نقل و انتقالات می‌خواهند بازیکن خارجیِ عالی در حد رونالدینیو بخرند، دچار ارتعاش سر و گردن می‌شویم.
بازیکن خارجی موردنظر فتح‌الله‌زاده، ژائو آلوز دی آسیس سیلوا (ملقب به ژو) سابقه بازی برای تیم ملی برزیل را دارد. او در حال حاضر ۳۵ ساله است؛ همین نکته یعنی یک «ان قلت» به کل ماجرا تعمیم داده شده... خدایا! این سوپراستار کیست که می‌خواهد وارد فوتبال ایران شود یا آن ستاره برزیلی که باشگاه پرسپولیس سراغش رفته، چه گلی می‌خواهد به سر تیم بزند؟
خوب خوبِ داستان شگفت‌انگیز ما، لوکادیا بود که آن هم به وقت معرفت به خرج دادن، نامرغوب از آب درآمد و تیمش را رها کرد؛ حالا وای به حال بازیکنان ۳۵ ساله برزیلی! این‌ها می‌خواهند در ایران چه کنند؟ یعنی چیزی فراتر از دی‌کارمو یا آن مهاجمی که حتی برای دیدن بازی‌هایش مشاوری را به برزیل فرستادند تا یک بازیکن با رباط پاره را به ایران بیاورد، هستند؟
اصلا وقتی نام ستاره‌های خارجی را می‌شنویم به هر چیزی فکر می‌کنیم جز فوتبال! بی‌دلیل یاد مهاجم پرنده‌فروش می‌افتیم؛ بی‌اختیار یاد و خاطرات دروازه‌بانی برایمان زنده میشود که از استرالیا به تهران آمد و قرارداد بست اما در یک بازی هم به میدان نرفت. به یاد یک بازیکن آفریقایی می‌افتیم که دونده بود اما او را به جای یک مدافع - هافبک به فوتبال نگون‌بخت ما انداختند.
خب این حجم از بدبینی و عصاقورت‌دادگی، حق مسلم ماست! آن‌قدر در این سال‌ها شاهد خریدهای اشتباه و تاوان سنگین شکایت‌های دلاری و یورویی بوده‌ایم که حتی اگر همین امروز لیونل را مسی را هم به لیگ ایران بیاورند، به همه چیز شک داریم...
