حسن روشن، کاپیتان اسبق استقلال و مهاجم تیم ملی در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین در گفت‌وگو با خبرورزشی، درباره دربی و مربیگری تیم ملی اظهاراتی را مطرح کرد:
مصاف تیم‌های استقلال و پرسپولیس را چطور ارزیابی کردید؟
متاسفانه چون بازی تماشاگر نداشت روح هم نداشت. بازیکنان بازی می‌کردند اما فوتبال، آن فوتبال جذاب و مهیج نبود.
نظرتان درباره گلها چیست؟
هر دو دروازه بان روی هر چهار گلی که به ثمر رسید فقط ایستادند و نگاه کردند و یا عکس العمل اشتباه داشتند.
چرا هر دو دروازه‌بان ملی‌پوش کشورمان چنین گلهای دریافت کردند؟
گاهی اوقات این طور میشود! هر دو دروازه‌بان روی گلها مقصر بودند. وقتی تیم ملی از یک تورنمنت بزرگ برمی‌گردد بعضی از بازیکنان ملی پوش به این شکل دچار افت می‌شوند. همیشگی نیست و قطعاً شرایط برای شان خواهد کرد.
درباره تعویض‌های استقلال صحبت‌های زیادی مطرح است. به نظر شما چه توجیهی برای بیرون کشیدن روزبه چشمی‌و ارسلان مطهری که هر دو گل استقلال را زدند وجود دارد؟
تنها توجیه اش این است که هیچ کدام از این دو تیم نباید برنده می‌شدند. بحث دیگری هم وجود ندارد. وقتی استقلال به این شکل خودش را خلع سلاح می‌کند توجیه دیگری غیر از این نمی‌توان برایش در نظر گرفت. به نظر من روزبه چشمی‌یک بازیکن عالی و تمام عیار در قلب تیم استقلال بود که قبل از بازی هم گفته بودم بهترین مهره استقلال است. زحمتش را می‌کشد، قلدر بازی می‌کند و گلش را هم میزند. اما وقتی از ترکیب تیمی‌که ۲-۱ جلو است بیرون می‌آید مشخص میشود علتش چیست.
چرا باید چنین تصمیمی‌گرفته شود؟
فکر می‌کنم در شرایط فعلی اقتصادی که مشکلات زیادی روی مردم وجود دارد نمی‌خواستند بخشی از هواداران این دو تیم ناراحت شود. به هر حال اگر استقلال برنده می‌شد بخشی از طرفداران فوتبال که پرسپولیس را دوست داشتند ناراحت می‌شدند و در کنار این همه مشکل، باید سنگینیِ غم شکست پرسپولیس را هم کنار بقیه غم‌های شان تحمل می‌کردند. به همین خاطر نتیجه مساوی بهترین نتیجه بود. دیدیم که ۲۴ ساعت بعد از دربی هم همه چیز فراموش شد و دیگر کسی درباره بازی حرفی نمی‌زد.
مهدی تاج در تلویزیون از علی دایی، امیر قلعه نویی، فرهاد مجیدی، برانکو و کی روش به عنوان گزینه‌های هدایت تیم ملی نام برده است. به نظر شما تیم ایران با کدامیک از مربیان نتیجه بهتری می‌گیرد؟
این تیم در حال حاضر نیازی به مربی آنچنانی ندارد. اکثر این بازیکنان لژیونر هستند. اکثرشان با مربیان خارجی کار می‌کنند و اکثرشان هم فیکس هستند. پس در جمع بازیکنان تیم ملی همه شان شکل و روش بازی این تیم را بلدند. ما باید سراغ مربی برویم که مثل کره و ژاپن ساختار تیم ایران را تغییر بدهد. هیچ کدام از این نفرات نمی‌توانند چنین کاری را انجام بدهند.
برخی شایعات درباره گزینه شدن ساپینتو برای تیم ملی هم مطرح است؟
این مربی به درد تیم ملی ما نمی‌خورد. مربی برای تیم ایران لازم است که فلسفه خودش را داشته باشد. بزرگ به معنای واقعی کلمه باشد و بتوان تیم اول مملکت را به دستش سپرد. اگر فقط قرار است تیم ملی را به دست مربی خارجی بدهیم تاج برود پاسپورت پاکستانی برای دایی و قلعه نویی بگیرد و تیم ملی را به آنها بدهد تا خیالش راحت شود که تیم را به یک مربی خراجی سپرده است.
گزینه‌های ایرانی مورد نظر تاج هم می‌توانند تیم ملی را هدایت کنند؟
بله! دایی و امیر قلعه نویی و حتی در سطح پایین‌تر فرهاد مجیدی هم می‌تواند. چون همانطور که گفتم این تیم کارش را بلد است ولی برای آینده نمی‌توان روی آن حساب کرد. ما باید دوباره به سال ۱۳۴۶ و ۱۳۴۷ برگردیم که امثال "عزیز اصلی"ها در تیم بودند و کسی جرات عوض کردن آنها را نداشت. اما وقتی رایکوف آمد ساختار را تغییر داد. ما باید به سراغ یک مربی خارجی برویم که بداند وقتی به ایران می‌آید باید آستین‌هایش را بالا بزند و از رده جوانان به بالا با همه تیمها سر و کار داشته باشد. نگاهش پنج ساله باشد و بعد از پنج سال یک تیم ملی با ساختار درست را تحویل مربی ایرانی بدهد و برود. الان یکی مانند امیر قلعه نویی یا علی دایی می‌توانند تیم را هدایت کنند.
به نظر شما گزینه بهتر برای شرایط فعلی، کدام یک از همین سه مربی ایرانی است؟
به نظرم اگر امیر قلعه نویی قبول کند گزینه خوبی است. چون به فوتبال نزدیک است و کار باشگاهی می‌کند. علی دایی تا حدی از فوتبال دور بوده و شرایطش هم در این اواخر به شکلی رقم خورده که شاید به لحاظ روحی آماده هدایت تیم ملی نباشد. اما امیر گزینه خوبی است تا با او جلو برویم اما باید به فکر گرفتن یک مربی خارجی بزرگ باشیم. البته شتر هم بزرگ است و تیم ما نیازی به شتر ندارد. ما باید از واژه بزرگ به دنبال معنای واقعی کلمه بهره ببریم. مربی که بتواند بزرگ هم فکر کند نه اینکه کسی باشد که بیاید فقط به ما دستور بدهد و نداشته‌هایمان را به رخ مان بکشد.
