دو سال پیش و بعد از اینکه باشگاه استقلال در ماجرای جدایی استراماچونی با بحران جدی مواجه شده بود، مسعود سلطانی‌فر وزیر ورزش و جوانان سابق که روابط تیره‌ای با فتح‌الله‌زاده داشت، در نهایت حکم به بازگشت این مدیر داد. بازگشتی که چندان دوامی نداشت و فتح‌الله‌زاده که آن روزها به‌شدت از سوی هواداران استقلال حمایت می‌شد و بارها در حمایتش تجمع اعتراضی برگزار شد تا به استقلال بازگردد، ناگهان این باشگاه را ترک کرد.
دلیل جدایی آقای مدیر در آن ایام گرچه در ظاهر ابتلا به کرونا عنوان شد و حاجی استقلالی‌ها اعلام کرد به این دلیل بسرعت باشگاه استقلال را ترک کرده اما ریشه اصلی این جدایی پرونده‌های باز مالی و تأمین نشدن اعتبار لازم برای پرداخت آن دیون بود. در آن ایام متولیان باشگاه استقلال هیچ تضمینی به فتح‌الله‌زاده نداده بودند که بدهی‌های به جا مانده پرداخت شود. در عین حال نیز بازیکنان به‌شدت از وضعیت مالی خود در رنج بودند و حتی تمرینات استقلال به طور متناوب در زمین‌های متعدد پایتخت برگزار می‌شد که این وضعیت هرگز باب میل آقای مدیر نبود و به همین دلیل او ترجیح داد بعد از کمتر از یک ماه مدیریت دوباره از سمت خود کناره‌گیری کند و احمد سعادتمند مدیرعامل باشگاه استقلال شود.
فتح‌الله‌زاده جزو آن دسته مدیرانی است که عمیقاً دوست دارد در دوران مدیریتش بر باشگاه استقلال اوضاع مالی در حدی باشد که لااقل از درون تیم با اعتراض بازیکنان مواجه نشود و مجموعه به سمت دستاوردهای بزرگ و آسیایی حرکت کند. او پیش از ورود دوباره به عرصه مدیریت باشگاه استقلال نیز وقتی بر سر بازگشت با تصمیم‌گیران نشست‌هایی در دفتر کار خود برگزار کرد، به این موضوع اشاره کرد و خواستار تأمین اعتبارات لازم برای پرداخت بدهی‌ها و عناوین آسیایی بود.
مدیرعامل استقلال از برخی ابهام‌های مالی که از دوران مدیران قبلی به جا مانده بود اطلاع دقیق داشت و حتی می‌دانست که در برخی سفرهای مدیران سابق چه هزینه‌هایی شده است. او در حقیقت با آگاهی کامل از آنچه در ایام اخیر گذشته قدم به باشگاه استقلال گذاشت و هرگز از آنچه زیرپوست استقلال گذشته بی‌اطلاع نبود.
آنچه مدیرعامل استقلال را ترغیب به بازگشت دوباره کرد در واقع نزدیکی افکار به تصمیم‌گیران کنونی باشگاه است و فتح‌الله‌زاده که خود را از جنس تصمیم‌سازان امروز استقلال می‌داند به‌دلیل همین قرابت راضی به بازگشت شد اما این‌گونه هم نیست که او تحت هر شرایطی راضی به ادامه همکاری با مجموعه‌ای باشد که خود در شکل‌گیری موفقیت‌هایش نقشی انکارناپذیر داشته است.
پرواضح است که اگر امروز بخواهیم بخشی از تاریخ باشگاه استقلال را نگارش کنیم باید سهم بزرگی برای علی فتح‌الله‌زاده قائل باشیم و او بدون شک جزو مردانی است که با وجود آنکه هرگز در این باشگاه بازیکن نبود و یا مربیگری نکرد اما در وادی مدیریت بسیار اثرگذار بوده است.
فتح‌الله‌زاده با این پیشینه روشن مدیریتی اکنون ترجیح می‌دهد که شاید در آخرین فرصت مدیریتش بر باشگاه استقلال صاحب جام‌های بزرگ‌تری برای این باشگاه باشد اما در حال حاضر او با تنگنای مالی بزرگ مواجه است و از سویی قول‌هایی که گرفته هنوز جامه عمل پوشانده نشده است.
برای مدیرعامل استقلال آرمانی‌ترین نقطه ممکن این است که بدهی‌های این باشگاه که او سهمی در آن نداشته بسرعت تعیین تکلیف شود تا استقلال بتواند درنهایت مجوز حرفه‌ای را دریافت کرده و دوباره در لیگ قهرمانان آسیا حضور یابد و او برنامه نهایی خود برای استقلال که از سال‌ها قبل در ذهنش ترسیم کرده را اجرا کند.
مدیرعامل باشگاه استقلال حقیقتاً به‌دنبال قهرمانی در آسیا است و اگر بستر لازم برای رسیدن به این دستاورد بزرگ فراهم نشود، او به طور ناگهانی باشگاه استقلال را ترک خواهد کرد تا مدیر دیگری اداره امور را در دست بگیرد.
در حقیقت آنها که فتح‌الله‌زاده را دوباره راضی به بازگشت کردند، باید بدانند که تداوم حضور این مدیر در استقلال ایجاد سازوکاری برای قهرمانی در آسیا است و باید بودجه مالی مکفی به این باشگاه تزریق شود وگرنه برای این مدیر شاید دیگر قهرمانی در لیگ یا جام حذفی چندان جذابیت نداشته باشد که بخواهد به خاطرش این همه مشکلات مالی را تحمل کند.
