اردشیر لارودی؛ به دنبال تکرار حوادث غریب و عجیب و باور نکردنی که انگار با ما سر شوخی و عزم مزاح دارند، نوبت به مقامات بالا دستی و درجه ممتاز جهان فوتبال شده است که ندانند چه خواهد شد و ندانند که چه باید کرد.
اینفانتینو هم کم آورده است
در فوتبال ایران چه می‌گذرد و قرار است چه های دیگر هم جاری باشد و ساری باشد؟ جریان شتابنده، سرایت پر قدرت!
اتفاقات همه، هم شدت دارند و هم از حدت حداکثری برخوردارند! یک روزهایی، ما خود حیران بودیم و مات و متحیر می‌نمودیم!
به دنبال تکرار حوادث غریب و عجیب و باور نکردنی که انگار با ما سر شوخی و عزم مزاح دارند، نوبت به مقامات بالا دستی و درجه ممتاز جهان فوتبال شده است که ندانند چه خواهد شد و ندانند که چه باید کرد! یعنی اینفانتینو، هم بله نمی‌داند که سر در کدامین گریبان دارد که از AFC و ایادی شیخ سلمان بحرینی گذشته و به تشکیلات مفصل و عریض و طویل FIFA و جناب اینفانتینو رسیده است.
حالا شاهدیم که رئیس فیفا کم آورده و دست هایش را به علامت زانوزدن بالا برده است! اینفانتینو، که با شاهان و رئیس جمهوران و مقامات نخبه سیاسی جهان فالوده هم نمی‌خورد، اینک انگشت به دهان است که چرا اینطور؟
فیفا و AFC و حتی یوفا
گیج زدن بین الملل فوتبال
یک چند روزهایی، فیفا جلوی فوتبال ایران گارد می‌گرفت که با ژست مدیریت و اطوار تنها مردی که حرف می‌زند و حرف های اول و آخر را می‌زند، کارها را در ردیف استانداردهای رفتاری میزان و به خط کند! اما دایره های تو در تو، شامل یکی و دو تا نیستند و محدود هم نمی‌شوند!
فوتبال که استعداد انسانی‌اش قابل انکار نیست، باید بطور ویژه هوایش را داشت تا خود یکی از متفاوت های دنیای متکی به علم و اتکا کرده به تجربه و دانش شتابنده باشد! و درست در همین نقطه است که فیفا مرتب زنجیر پاره می‌کند که هان، چه باید کرد؟ چگونه با فوتبالی که همه چیز دارد و بی انضباطی هم زیاد دارد و کاستی های مدیریتی اش فراوان است و کمبودهای سخت افزاری اش، کمر شکن می‌نماید، در یک عطاری به قوطی رفت!
با فوتبال ایران، که ناگهان خبر می‌رسد از میلیاردها بدهی اش، استاندارد نبودن اصول تیم داری اش و کاستی های فراوان در همه چیزش چگونه باید به پیش رفت!
می‌دانیم که هیچ نمی‌دانیم
مسابقه ندانی!!!
خبرهای عجیب یکی پس از دیگری که نه ده تا پس از ده تای دیگر می‌رسند! ناگهان اعلام می‌کنند که استقلال و پرسپولیس و فلان تیم و بهمان گروه و گل گهر و چه بسا که دوباره فولاد یا هر تیم دیگری از لیگ آسیا بیرون می‌مانند، چرا؟
چون سالهای سال است که با وجود همه علم و اطلاعی که داریم گویی که باور نداریم ۲*۲ می‌شود چهار! ما از چهار عمل اصلی و جدول ضرب هم جور دیگری استفاده می‌کنیم! ما از همه چیز می‌خواهیم استفاده من غیر رسم داشته باشیم! ما خوشمان می‌آید و خوش- خوشانمان می‌شود که از همه چیز نتیجه معکوس بگیریم و وارونه کاری کنیم!
می‌گویند که مسئله تیم های ایرانی در لیگ آسیا حل شده است و – یعنی حلش کرده اند آقایان- و در اولین چشم بهمزدن، چشمه های خالی بندی فراوانی فوران می‌کند! همه دل خوشی هایمان غلط بود! همه نویدهایی که مارا مشغول می‌کرد، در باغ سبزی بود که نشانمان می‌دادند! خیار بود و کومبزه بود و باید مواجه شد با یک ضرب العجل ۵ روزه که حالا دو روزش بیشتر نمانده!
استقلال ، با آجورلو هم، دچار چند جوره بازی کردن بازیگران پشت پرده است! پرسپولیس، هر کاری خود می‌کند خودش به هم می‌زند!
در آمد و مخارج، نسبت ها الکی نجومی‌اند!!!
هیچکس نمی‌داند که چه شده است! هیچ احدی نمی‌تواند بداند که چه قرار است بشود! هیچ داننده ای که بتوان به دانسته هایش تکیه زد و به جلو حرکت کرد، انگار که وجود عینی ندارد! پرسپولیس گرفتارتر از استقلال و استقلال دچار شده تر از پرسپولیس!
فیفا هم مثل سنگ آسیاب، کار خودش را می‌کند! می‌کوشد تا با سنگینی وزن و چرخش خورد کننده بی امانش نقش سنگ زیرین را ایفا کند!
سنگ زیرین آسیاب شدن، برای له شدن، برای گرفتارتر شدن! برای بدهکاری اندر بدهکاری بالا آوردن! برای نجومی‌کاری در همه ابعاد آن!
گفته اند، بر احوال آن مرد باید گریست، که دخلش بود نوزده خرج بیست! و کار در آمد و هزینه های فوتبال ما، از نا معادله ۱۹ و ۲۰، ماه ها و بلکه سالهاست که گذشته است! مخارج از چند صد میلیارد عبور کرده و در آمدها، به یک میلیارد نرسیده! در آمد صفری را نشان می‌دهد به جای صفر دیگر! تیم ملی ایران، در آسیا تیم اول بشمار می‌رود، فوتبال ایران، در آسیا هزار درد سر دارد.
