باشگاه پرسپولیس باوجود بهره‌گیری از یک کارگزار خصوصی، همچنان یک شرکت و باشگاه دولتی محسوب می‌شود که برای اداره آن، مسئولان دولتی باید مسئولیت‌پذیر و پاسخگو باشند.
در این شرکت و طی دو، سه سال گذشته قراردادهایی منعقد شده که پرسپولیس را دچار بحران‌های شدید مالی کرده تا جایی که نایب قهرمان آسیا در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۲۰ با شدیدترین بحران اقتصادی تاریخ خود دست و پنجه نرم می‌کند.
بخش بزرگی از بدهی‌های بین‌المللی باشگاه پرداخت شده، اما هنوز پرونده شکایت گابریل کالدرون و دستیارانش به نتیجه نرسیده و همچنین، بوژیدار رادوشویچ دروازه‌بان کروات سرخ‌پوشان هم خبر از فسخ‌قرارداد خود می‌دهد. نکته جالب اینجاست که در هر دو پرونده، با نام یکی از مدیران قبلی مواجه می‌شویم؛ مدیرعاملی که قراردادهای عجیبی منعقد کرد و تمام این قراردادها، علیه پرسپولیس است.
به عنوان مثال، فسخ‌قرارداد غیرکارشناسانه با کالدرون، قرارداد با استوکس و اوساگونا، تمدیدقرارداد با رادوشویچ و همچنین توافق شش میلیاردی با باشگاه پدیده خراسان برای انتقال یحیی گل‌محمدی، از جمله شاهکارهای مدیریتی در دوران این مدیر پیشین به حساب می‌آمد.
در این میال، قرارداد رادوشویچ از سایر قراردادها، عجیب‌تر است و هنوز معلوم نیست مدیرعامل وقت باشگاه بر چه اساس و مبنایی تصمیم گرفت قرارداد دروازه‌بان دوم تیمش را با مرجع یورو تا چهار فصل بدون هیچ شرط و شروطی و به صورت قطعی امضا کند؛ آن هم در حالی که هر چه سن بازیکن بیشتر می‌شود، رقم قراردادش هم افزایش پیدا می‌کند.
به معنای دیگر، قرارداد رادوشویچ ۳۶ ساله با باشگاه پرسپولیس نسبت به رادوشویچ ۲۹ دو برابر بیشتر است! موضوعی که در هیچ کجای دنیا، نظیرش را پیدا نمی‌کنید.
در این بین شنیده‌ها حکایت از آن دارد که سازمان بازرسی کل کشور نسبت به مسائلی که در قرارداد رادوشویچ وجود دارد و جنجال‌های اخیر را به پا کرده، حساس شده و قرار است این پرونده بار دیگر مورد بررسی قرار گیرد.
مطمئناً این مدل از قراردادها اگر زیر ذره‌بین برود و در صورت اثبات هر گونه تخلف، با مسببان آن برخورد قاطعانه صورت گیرد، دیگر هیچ مدیری به دنبال عقدقراردادهای سنگین نمی‌رود و آرامش به اقتصاد فوتبال کشور بازمی‌گردد.
