به گزارش خبرورزشی، این روز‌ها که افشای مکالمات خصوصی آدم‌ها در هیئت‌مدیره باشگاه‌های ورزشی و بردن آبروی دیگران به یک کار ارزشمند برای زدن رقبا تبدیل شده، موضوع مهم دیگری هم هست که ذهن ورزش‌دوستان را مشغول کرده است: قرارداد مارک ویلموتس.
مهدی تاج گفته وزارت ورزش این مربی بلژیکی را به فدراسیون فوتبال معرفی کرده و وزارت ورزش هم بیانیه داده ما فقط توصیه کردیم و دستور ندادیم، اما در این میان کسی از این نمی‌گوید که سرنوشت پول‌هایی که در این قرارداد به باد فنا رفت چه می‌شود؟ کسی از این نمی‌گوید که مقصر اصلی این قرارداد زشت کیست و چرا قبل از آنکه قرارداد‌ها امضا شود، نظارتی بر آن نمی‌شود؟ چرا باید بعد از گذشت زمانی طولانی متوجه اصل حقیقت بشویم و فقط حسرت و حرص بخوریم؟
ویلموتس روز اول خرداد ۹۸ با تأیید دفتر نمایندگی ایران در بروکسل، رسماً سرمربی تیم ملی ایران شد. مذاکره با این مربی بی‌خاصیت، اما پرادعا در بلژیک انجام شد، اما رونمایی از قرارداد و تبادل توافقنامه بین رئیس فدراسیون و سرمربی جدید، در حضور خبرنگاران و عکاسان ایرانی در تهران صورت گرفت.
او ۴ روز برای آن برنامه مهمان ویژه فدراسیون بود. بعد از آن او را ندیدیم تا ۱۲ خرداد ۹۸ که باید برای دو بازی تدارکاتی به اردوی تیم ملی می‌آمد: بازی ۱۶ خرداد ۹۸ مقابل سوریه در تهران (پیروزی ۵ بر صفر که برایش ۶ هزار یورو پاداش گرفت) و بازی ۲۱ خرداد مقابل کره‌جنوبی در سئول (تساوی یک- یک که ۳ هزار یورو هم برای این دیدار پاداش گرفت).
ویلموتس بلافاصله بعد از بازی با کره‌جنوبی و از همان سئول راهی بلژیک شد. ۱۵ شهریور ۹۸ او به تهران آمد و همراه تیم به هنگ‌کنگ رفت تا اولین بازی تیم ملی در چارچوب مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ مقابل هنگ‌کنگ در آن کشور برگزار شود. آن بازی را با دو گل بردیم و ویلموتس ۶ هزار یورو دیگر پاداش گرفت و به بلژیک برگشت. ۱۵ مهر سرمربی تیم ملی به تهران برگشت تا تیم ملی را در بازی با کامبوج هدایت کند. آن دیدار را با ۱۴ گل به سود خود تمام کردیم تا ۶ هزار یورو دیگر به حساب آقای سرمربی واریز شود... و باز هم ویلموتس به بلژیک برگشت. ۱۹ مهر ۹۸ او به تهران آمد و همراه تیم به بحرین رفت. بازی تلخ ۲۳ مهر مقابل بحرین و شکست یک بر صفر. ویلموتس از همان منامه راهی بلژیک شد... و سرانجام یک اتفاق فاجعه‌بار. فدراسیون فوتبال در خفا و کاملاً پنهانی مشغول تهیه پول برای آقای سرمربی شد. روابط اسلامیان موجب شد پتروشیمی فناوران ماهشهر مبلغ دو میلیون یورو پول به حساب آقای ویلموتس واریز کند. فدراسیون فوتبال پس از این ماجرا تمام تلاش خود را به کار گرفت تا ویلموتس را راضی به سفر کند. ویلموتس اعلام کرده بود دیگر سرمربی تیم ملی ایران نیست، اما فدراسیون ویلموتس را به هر قیمتی می‌خواست. او سرانجام ۲۰ مهر به تهران آمد و بلافاصله با تیم راهی امان پایتخت اردن شد. ویلموتس در حالی تیم ملی ایران را در بازی حساس مقدماتی جام جهانی هدایت کرد که هم خودش، هم بازیکنان و هم مدیران فدراسیون می‌دانستند دیگر سرمربی تیم ملی ایران نیست! این حقیقت تلخ را، اما هیچ‌یک از مردم عادی ایران و حتی اهالی رسانه نمی‌دانستند. فردی که ۵ روز قبل اعلام کرده بود قراردادش را با فدراسیون فوتبال ایران فسخ کرده روی نیمکت تیم ملی نشست و یک شکست دیگر برای ما به ارمغان آورد: ۲۳ آبان ۹۸.
ویلموتس در مجموع ۶ ماه و ۲۳ روزی که سرمربی تیم ملی بود فقط ۲۹ روز کنار تیم ملی و ۴ روز کنار مدیران فدراسیون فوتبال بود، یعنی فقط ۳۳ روز. در باقی روز‌های قرارداد او در بلژیک و کنار خانواده‌اش بود و برای این حضور مقدس خانوادگی هم از مدیران فوتبال ایران پول می‌گرفت. او جدا از پول‌هایی که برای پاداش برد و مساوی از ما گرفت، جدا از هزینه‌هایی که برای سفر گران‌قیمتش به ایران و بلژیک روی دست ما گذاشت و غیر از هزینه اقامت گران‌قیمتش در تهران، ۲/۲ میلیون یورو از ما گرفت: ۴۰ میلیارد و ۹۲۰ میلیون تومان که ۳۷ میلیارد و ۲۰۰ میلیون آن را پتروشیمی ماهشهر (از زیرمجموعه‌های شرکت سرمایه‌گذاری تأمین اجتماعی یا به‌صورت اختصار همان شستا) پرداخت کرد و هنوز هم در میان دیون فدراسیون قرار دارد.
او برای ۳۳ روز حضور کنار فوتبال ما ۴۰ میلیارد و ۹۲۰ میلیون تومان گرفت. شاید باورش برای همه سخت باشد، اما او برای هر روز حضور کنار فوتبال ما یک میلیارد و ۲۴۰ میلیون تومان گرفت. یعنی ساعتی ۵۱ میلیون و ۶۶۶ هزار تومان. کدام متخصص و تاجری در کشورمان چنین پولی به دست می‌آورد و چرا و چگونه این پول را پرداخت کردیم؟
ماجرا وقتی تأسف‌بارتر می‌شود که بدانیم او شکایت کرده و غرامت ۶ میلیون یورویی می‌خواهد، یعنی همه این مبالغ را باید در ۴ ضرب کنیم؛ چون دریافتی او از حدود دو میلیون یورو به ۸ میلیون یورو افزایش پیدا می‌کند.
سرنوشت این پول‌ها چه می‌شود و آن‌ها که باعث نابود کردن این سرمایه بزرگ شده‌اند چه عاقبتی خواهند داشت و آیا اصلاً مجازاتی در کار خواهد بود؟
