در اروپا کسی که به ورزشگاه میرود 3، 4 ساعت شاد را دارد اما در ایران همه چیز برعکس است. از کمبود امکانات در ورزشگاهها گرفته تا جای پارک و ترافیک و... باعث میشود تماشاگر به خانه که برمیگردد حتماً با زن و بچهاش دعوا کند به خصوص اگر تیمش هم باخته باشد!

با کسانی که میگویند نکات مثبت فوتبال را هم ببینید و بنویسید موافقیم. شاید ما در این زمینه کوتاهیهایی کرده باشیم اما به طور مثال در برنامه 90 همین هفته و در ماجرای طارمی مشخص شد که پشت پردهها چه خبر است که گاهی حتی ما روزنامهنگاران هم از آن بیاطلاع هستیم. انصافاً در قضیه طارمی و ریزاسپور چه نکته مثبتی وجود دارد که ما بنویسیم؟ یکی قرارداد بسته، پول را گرفته، پرسپولیس و خودش را محروم کرده و دو پنجره نقل و انتقالاتی را هم بسته و تازه میگوید حتماً خیریتی در کار بوده! خب آقای طارمی عزیز! خیریت یعنی چی؟ شما بفرمایید در کل ماجرا چه خیریتی وجود دارد و واقعاً این خیریتها و این نکات مثبت کجاست که ما و مردم نمیبینیم؟ نکند خیریت فقط برای شما بوده و این وسط سر پرسپولیس کلاه رفته است؟!

بارها و بارها تجربه شده که پولهای بیحساب و کتاب فوتبال ما را خراب کرده است. آقای هدایتی یکبار 6/1 میلیارد پول میدهد که معلوم نیست به کی میدهد. یک بار 400 سکه میدهد و یک بار... اسپانسر قبلی استقلال هم الان میگوید من زمان افشارزاده 15 میلیارد تومان دادهام و حالا پولم را میخواهم. این مدل پرداختها که معمولاً همراه با نظارت نیست کاری کرده که امروز پرسپولیس و استقلال چپ و راست محروم شوند و بالای 100 میلیارد هم بدهی داشته باشند. حالا در این شرایط پیدا کردن یک نکته مثبت دقیقاً مثل پیدا کردن یک «خیریت» در ماجرای طارمی و ریزاسپور است.