پست های مشترک اینستاگرامی و نوشته فیس بوکی امروز کی روش اما نشان می دهد که ماجرا به همین سادگی نیست. همه بابت آماده سازی تیم ملی در راه رقابت های جام جهانی بیمناک هستند و کی روش می تواند حدس بزند در بر همان پاشنه می چرخد و قرار نیست کسی به آنها توجه کند.
قول و قرارهای داده شده به ملی پوشان فقط در حد حرف است. مسولان برای گرفتن یک عکس یادگاری با ملی پوشان،در صحنه حاضر می شوند و قول هایی می دهند اما گرفتاری ها آن قدر زیاد است که حکایت تیم ملی در این میان گم می شود.
تیم ملی همیشه پرونده ای است که به بایگانی سپرده می شود اما این تیم که کی روش در مطلبش به آن اشاره کرده رکوردی با 12 کلین شیت دارد تیمی نیست که بشود از آن گذشت.
مسولان ما با چه دلی تیم ملی را تنها می گذارزند؟
پرواز با بیزنس کلاس هواپیمایی امارات نشانه دلسوزی مسولان فوتبال کشور نیست. این ساده ترین کاری است که می شود انجام داد.
پاداش هایی که قرار است به بازیکنان پرداخت شود حتی یک سنت آن هم به مردم ایران نمی رسد اما همه می گویند بازیکنان و مربیان تیم ملی را دریابید چون جام جهانی برای مردم اهمیت دارد و شهروندان ایرانی دوست ندارند با تیمی به روسیه برویم که زنگ تفریح تیم های گروهش باشد.
