به گزارش خبرورزشی، زمان محرومیت نقل و انتقالاتی سرخ‌ها، مدیریت وقت باشگاه پرسپولیس دست به اقدامی زد که در آن مقطع نزدیکانش از این کار با لفظ خودکشی یاد می‌کردند. آن مدیر البته خوش‌شانس بود که صعود به فینال آسیا یک منبع مالی مناسب در اختیار آن‌ها قرار داد تا بتوانند بخش اعظمی از آن همه تعهد ایجاد شده را به سرانجام برسانند. مدیرعامل اسبق سرخ‌ها برای اینکه در روز‌های محرومیت بتواند کادر فنی و خصوصاً بازیکنان تیمش را حفظ کند برای آن‌ها آپشن‌ها و بند‌های قراردادی منحصر به فردی در نظر گرفت که این موضوع مبدل به بدعت شد و از آن به بعد به شکل سنت لازم‌الاجرا درآمده است.
پس از آن، مدیر بعدی با مشورت نزدیکان مدیر قبلی (!) مواردی را در قالب آپشن به قرارداد برخی بازیکنان افزود که سر هر کسی از شنیدن آن سوت می‌کشد. این موارد مثل آپشن‌های رایج نیستند؛ مثلاً باشگاه‌های مدعی در قرارداد‌ها برای بازیکنان ۱۰ درصد پرداختی اضافه در صورت قهرمانی می‌گذارند. این آپشن درباره صعود به آسیا و جام حذفی هم البته وجود دارد، اما داستان پرسپولیس از این دست نیست. شاید عجیب‌ترین آپشن در قرارداد برخی بازیکنان پرسپولیس دریافت ۵۰۰ میلیون تومان اضافی در صورت رضایت مدیرعامل و سرمربی تیم است! به طور نمونه اگر بازیکنی قراردادش ۲ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان است در صورت رضایت مدیرعامل و سرمربی می‌تواند ۵۰۰ میلیون تومان دیگر هم بگیرد تا دریافتی اش به ۳ میلیارد تومان برسد!
شاید باور نکنید، اما بازیکنی را سراغ داریم که همین فصل از پرسپولیس جدا شد و در فصول گذشته اغلب مسابقات روی نیمکت یا سکو‌ها می‌نشست. این بازیکن نیمکت‌نشین با کیفیتی به مراتب پایین‌تر از سایر بازیکنان پرسپولیس و معمولی هم، چنین بندی در قراردادش داشته و موفق شده است ۵۰۰ میلیون تومان اضافی به خاطر رضایت مدیرعامل سابق پرسپولیس و برانکو ایوانکوویچ دریافت کند! حالا این دوستان از چه چیز او راضی بودند که ۵۰۰ میلیون از بیت‌المال دادند، بماند! و اگر خوب بود چرا رفت و اصلاً بازی نمی‌کرد هم هیچ! بازیکنان معمولاً به بند رضایت مربی کاملاً امیدوار هستند و آن را دست به نقد می‌دانند تا همیشه در متمم قراردادشان به آن‌ها چشمک بزند، چرا که پول از کیسه بیت‌المال است و بازیکن و مربی از این فرصت برای جلب رضایت یکدیگر استفاده کرده و برای سال‌های بعدی و تیم‌های آینده عده‌کشی می‌کنند! بالاخره هر دو می‌خواهند در این فوتبال کار کنند و قرار هم نیست از جیب خودشان پولی بدهند! توجه داشته باشید که در همه دنیا «حُسن انجام کار» بندی است که در قرارداد‌ها می‌آید و اگر کارفرما راضی بود آن را می‌پردازد. این آپشن‌ها هیچ ربطی به حُسن انجام کار ندارند چرا که اساساً کاری انجام نمی‌شود تا خوب یا بد باشد.
به راستی چه کسی باید جوابگوی این بند عجیب و قابل تأمل در قرارداد بازیکنان پرسپولیس باشد؟ آیا مدیریت وقت با هماهنگی هیئت مدیره چنین بندی در قرارداد بازیکنان گنجانده است؟ همه این موارد سؤالاتی است که امیدواریم مدیران سابق و فعلی پرسپولیس خاصه هیئت مدیره این باشگاه جوابی برای آن داشته باشند.
