به گزارش خبرورزشی، اکبر میثاقیان می‌گوید طی ۴۷ سال حضور در فوتبال تنها چند ماه اخیر بیکار بوده است و این هم به خاطر این بوده که برای عمل پا‌های خود مجبور شد چند ماهی را در بیمارستان و خانه اش سپری کند. بعد از حضور اکبر میثاقیان در تیم ملوان فرصتی دست داد تا دقایقی با او همکلام شویم.

اکبرآقا بالاخره طاقت نیاوردید و پیش از اینکه فصل تمام شود به مستطیل سبز برگشتید!
من نمی‌توانم بیکار باشم. در فوتبال نباشم دیوانه می‌شوم و عادت کرده‌ام به کار. چند ماهی که پاهایم را عمل کرده و در خانه بودم به من خیلی سخت گذشت. البته یک حسن بزرگ داشت اینکه خانواده‌ام را بیشتر دیدم و متوجه شدم همسرم چه زحماتی در خانه می‌کشد. می‌خواستم این چند ماه را هم استراحت کنم، اما وقتی ملوان با من تماس گرفت نتوانستم با خودم کنار بیایم و گفتم باید سرمربی ملوان شوم. اول فصل چند تیم من را می‌خواستند و حتی برخی تیم‌ها می‌گفتند با عصا سر زمین حاضر شوم، اما قبول نکردم. ملوان خیلی برای من دوست‌داشتنی است، به اندازه ابومسلم. شاید بپرسید چرا؟ من دو سال از بهترین دوران زندگی‌ام در ملوان گذشت. با چه ستاره‌هایی همبازی بودم! غفور جهانی، محمود پیشگاه‌هادیان، عزیز اسپندار و... واقعیت این است که ملوان را به اندازه ابومسلم دوست دارم. از سویی یک چیز من را به حضور در تیم ملوان ترغیب کرد.

چه چیزی؟
می‌خواهم حضور دوباره ملوان در لیگ برتر را به نام خودم سند بزنم. برای من در فوتبال هیچ چیز ارزشمند‌تر از خوشحالی مردم شهری که تیم‌شان به لیگ برتر صعود می‌کند، نیست. ۶ تیم را به لیگ برتر آورده‌ام، با دو تیم به مرحله پلی آف آمده‌ام و مانع سقوط چهار تیم به لیگ یک شده‌ام. همه این‌ها برای من خاطرات خوبی رقم زد و می‌خواهم یک بار دیگر این حس را تجربه کنم. وقتی جدول لیگ برتر را نگاه می‌کنم و ابومسلم را نمی‌بینم دلم می‌گیرد، همچنین ملوان. این‌ها تیم‌های دوست‌داشتی بوده و هستند. البته برای صعود به لیگ برتر باید سخت کار کنیم. من به حمایت مازیار زارع، پژمان نوری، شرف‌الدینی و همه مدیران شهر و استان و از همه مهمتر تماشاگران تیم ملوان دلگرم هستم. سرم درد می‌کند که برای موفقیت تیمی، چون ملوان از جان مایه بگذارم. امیدوارم روزی از شهر انزلی خارج شوم که همه از من به نیکی یاد کنند و تیم هم یکی از تیم‌های حاضر در لیگ برتر باشد.

اکبرآقا ملوان پانزدهمین تیمی است که هدایت آن را بر عهده می‌گیرید، درست است؟
دقیق نمی‌دانم. من ۴۷ سال در فوتبال بوده‌ام و تا زمانی که توان داشته باشم مربیگری می‌کنم. الان پاهایم صاف شده و برای کار انگیزه بیشتری دارم. تنها چیزی که در زندگی من معنی ندارد خستگی است و از همین الان برای هدایت تیم ملوان به لیگ برتر نقشه کشیده‌ام. تا زمانی که فوتبال باشد من هم هستم.