خبرورزشی | گاتزتا دلو اسپورت با عنوان همیشه جشن نیست، اما رقابت ادامه دارد. و رم هنوز زنده است، مصاحبه ای از کلودیو رانیری منتشر کرده است. در ادامه متن این گزارش و مصاحبه را می خوانید.
در دل سختیها، با یک گل عقب افتاده، تیم توانست واکنش نشان دهد و با گل تساویبخش الدور شومورودوف، دوباره کنترل بازی را بهدست بگیرد؛ با غرور، شجاعت و حفظ رؤیای لیگ قهرمانان با پانزدهمین بازی بدون شکست پیاپی.
جالوروسیها حالا تحت فشار پیشتازی لاتزیوی هستند که فقط یک هفته مانده به دربی، بالاتر در جدول قرار گرفته. با این حال، کلودیو رانیری از نیمه دوم بازی در المپیکو شروع میکند؛ جایی که تیمش با شدتی بازی کرد که امضای خودش است:
«مهم بود که بلافاصله در آغاز نیمه دوم بازی را مساوی کردیم و بعد به تعادل رسیدیم – سر کلودیو گفت – وقتی بفهمی که نمیتوانی ببری، بهتر است نبازی. از عملکرد تیم و نتیجه مساوی راضیام، چون مقابل یوونتوس بزرگی بازی کردیم.»
واکنش رم به خوبی اهمیت بازی را نشان داد، ولی رانیری صریح بود:
«انتظار یووهای تهاجمیتر را داشتیم. میدانستیم تودور تیمی با انگیزه و بازی عمقی میسازد. آنها ما را غافلگیر نکردند، خوب بودند و همین را هم نشان دادند. فشار آوردند. یوونتوس، همانطور که قبلاً هم گفتهام، تیم بزرگی است. اگر بخواهم شرط ببندم، میگویم آنها در رده چهارم جدول قرار میگیرند.»
فرصتهایی از هر دو طرف وجود داشت. ما جنگیدیم. شاید آنها دقیقاً در بهترین لحظه ما گل زدند. حیف شد. بعد بازی به شکلی پیش رفت که هر دو تیم خواستند ببرند، اما بدون ریسک زیاد.
دوبویک و شومورودوف از ابتدا با هم؟ به آن فکر کردهام، هنوز هم فکر میکنم، ولی در آن صورت دیگر تعویضی برایم نمیماند. الدور شایسته حضور ثابت در ترکیب است، اما حتی وقتی از روی نیمکت وارد زمین میشود، نشان میدهد که برای گلزنی انگیزه دارد.
کونه؟ برای ۲۳ سال سنش بازیکن خیلی قدرتمندیست، جا برای پیشرفت دارد، اما خیلی دوستش دارم.
در مسیر دربی
رم حالا با اعتمادبهنفس مناسب به استقبال دربی میرود، همان مسابقهای که رانیری در آن متخصص است (۵ پیروزی از ۵ بازی):
«مسیر مستقیم پایانی شروع شده – او اضافه کرد – حالا دربی در پیش است،
در ادامه، رانیری درباره احتمال ماندنش در فصل آینده گفت:
«سال گذشته کنار رفتم و به پیشنهادهای زیادی نه گفتم. فقط برای رم برگشتم و شاید برای کالیاری هم این کار را میکردم. وقتی دِ روسی رفت، تقریباً خوشحال شدم که یوریتش را انتخاب کردند.
میخواهم سفر کنم. پیش از آنکه بمیرم، دوست دارم دنیا را فراتر از فوتبال ببینم. بیگ بن برای من زنگ پایان را زده و وقت خداحافظیست.
من مشاور فریدکین خواهم بود، نه یک مدیر – و امیدوارم او به من اعتماد داشته باشد.»