از لوییس همیلتون ها تا رامین رضاییان ها؛ ما کجا هستیم و آن‌ها کجا!

به گزارش خبرورزشی، چندی پیش بود که اعلام شد بر اساس گزارش‌های کارشناسان و منابع معتبر در فرمول یک، حضور لوییس همیلتون باعث افزایش حدود ۱۰۰ میلیون یورویی در درآمدهای اسپانسری فراری شده تا جایی که این رقم از ۵۷۲ میلیون یورو به ۶۷۰ میلیون یورو رسیده است.

به هر حال راننده انگلیسی سابق مرسدس بنز، تنها اسطوره فعال رشته اتومبیلرانی با ۷ قهرمانی جهان محسوب می‌شود که جدایی‌اش از گاراژ تیم انگلیسی و حضور در جمع ایتالیایی‌ها بسیار حاشیه ساز شد.

جالب است بدانید حتی نخستین عکسی که از همیلتون با لباس فراری منتشر شد، ۴۰۰ هزار دلار برای حامیان مالی این تیم به ارمغان آورد! سود انتشار این عکس برای یکی از اسپانسرهای فراری یعنی اچ پی بیش از ۶۲ هزار دلار تخمین زده می‌شود و تیم ایتالیایی نیز به تنهایی ۵۰ هزار دلار به دست آورد. دیگر اسپانسر فراری یعنی شل کمی بیشتر از فراری دریافت کرد و درآمد آن از این انتشار ۵۲.۱ هزار دلار برآورد شد. همچنین پست اینستاگرامی همیلتون بیش از ۱۱ میلیون لایک در شبکه‌های اجتماعی به همراه داشت که آن را به محبوب‌ترین پست فرمول یک در تاریخ رسانه‌های اجتماعی تبدیل کرد.

بله؛ مقایسه ستاره‌های ورزشی جهان با نمونه‌های وطنی از بسیاری از جهات قیاس مع الفارق است. ما در ایران چیزی به اسم قانون کپی رایت نداریم که سبب می‌شود بخش عمده‌ای از درآمدهای تبلیغاتی و فروش اقلام جانبی از بین برود. با این حال می‌توان از حضور ستاره‌ها علاوه به نفع فنی، بهره اقتصادی هم برد اگر که باشگاه‌ها به این موضوع اهمیت بدهند. مثل حضور رامین رضاییان در استقلال به عنوان یکی از بمب‌های نقل و انتقالاتی چند سال اخیر لیگ برتر، از لحاظ مالی سود خاصی به آبی‌ها نرساند. در شرایطی که می‌شد از حضور چنین یاغی سرشناسی که البته در فضای مجازی هم طرفداران فراوانی دارد، به جز گل و پاس گل در زمین، بیرون از مستطیل سبز هم فایده بیشتری برد. نمونه‌هایی از این دست بسیار زیاد هستند و مثلا همین چند وقت قبل دیدیم که یک گروه مستندساز ترکیه‌ای از وضعیت سردار دورسون در ایران گزارش تهیه کردند و بسیار هم بازتاب گسترده‌ای داشت.

به نظر می‌رسد با وجود همه محدودیت‌های بین المللی، این موضوع برای مدیران باشگاه‌های ایرانی جا نیفتاده که می‌توانند خیلی بیشتر از این‌ها از حضور ستاره‌ها کسب درآمد و شهرت کنند اما نه به فکر این داستان هستند و نه برنامه‌ای برایش تدارک دیده‌اند.

در فوتبال ایران، با وجود همین قوانین دست و پاگیر، از ستاره ها به درآمد رسید، درآمدی که هم متعلق به بازیکن باشد و هم باشگاه اما اینجا برنامه ای وجود ندارد.