به گزارش خبرورزشی، محرومیت طولانی مدت فونسکا که به قول همسرش بیشتر به یک اعدام شبیه است، سوژه گزارش جذاب گاتزتا دلو اسپرت شده است.
این روزنامه معتبر ایتالیایی می نویسد؛ فونسکا به لیگ ۱ فرانسه بازگشت تا شش ماه تلخ خود در میلان را فراموش کند و در لیون لبخند بزند. او با هدفی بلندپروازانه قدم به این عرصه گذاشت: رساندن تیم جدیدش به لیگ قهرمانان، همان‌طور که پیش‌تر با لیل موفق به انجام آن شده بود. اما این فرصت برای احیای دوباره به دام تبدیل شد و سرمربی پرتغالی با محرومیتی نه‌ماهه مواجه است! مجازاتی که مشابه آن را اریک کانتونا در سال ۱۹۹۵ برای ضربه‌اش به یک تماشاگر یا لئوناردو، مدیر ورزشی پیشین پاری‌سن‌ژرمن، در سال ۲۰۱۳ متحمل شدند، هرچند لئوناردو بعداً تبرئه شد.
رد پای وزیر ورزش در محرومیت فونسکا
بااین‌حال، فونسکا خود باعث این وضعیت شد. او روز یکشنبه درگیری لفظی شدیدی با داور داشت، در مقابل او ایستاد و فریادهایی تهدیدآمیز سر داد؛ صحنه‌ای که حتی وزیر ورزش را نیز خشمگین کرد. ازاین‌رو، روز چهارشنبه و در روز تولد ۵۲ سالگی‌اش، حکم محرومیت او صادر شد. اما فونتسکا این حکم را ناعادلانه می‌داند. او که شب گذشته در جریان پیروزی ۳-۱ مقابل استوا بخارست پس از گل اول تیمش گریست.
در پایان بازی فونسکا مدعی شد: «همه می‌گویند من داور را از نظر فیزیکی مورد حمله قرار دادم، اما این حقیقت ندارد. من فقط از نظر کلامی اعتراض کردم و حتی او را لمس نکردم. این مجازات نه به خاطر رفتار من، بلکه به دلیل شرایط کلی فوتبال فرانسه به من تحمیل شده است.»
همسرش، کاترینا، واکنشی تندتر نشان داد: «این یک اعدام سیاسی است.»
اشک‌ها و محرومیت طولانی
بر اساس این حکم، فونسکا تا ماه نوامبر نمی‌تواند روی نیمکت بنشیند و تا سپتامبر حتی اجازه ورود به رختکن را نخواهد داشت. البته این محدودیت فعلاً فقط در فرانسه اعمال می‌شود، مگر اینکه فدراسیون فوتبال این کشور از یوفا درخواست کند که محرومیت را به رقابت‌های بین‌المللی نیز گسترش دهد.
به همین دلیل، دیشب فونتسکا در لیگ اروپا روی نیمکت حضور داشت. او پس از بازی گفت: «این حکم ناعادلانه است. همه می‌گویند که من داور را مورد حمله قرار دادم، اما حقیقت ندارد. مهم‌ترین مسئله برای من حمایت بازیکنان، هواداران و باشگاه است.»
بازیکنانش نیز در حین شادی پس از گل، او را در آغوش گرفتند، لحظه‌ای احساسی که اشک‌هایش را جاری ساخت. از سوی دیگر، جان تکستور، مالک باشگاه، نیز در فضای مجازی از او حمایت کرد و نوشت: «من در کنارت هستم. تو اشتباه کردی، اما عذرخواهی‌ات صادقانه بود. این محرومیت بیش از حد سختگیرانه است. تو همان فرد مناسبی هستی که لیون به آن نیاز دارد.»
سرنوشت نامعلوم، اما حمایت مالک باشگاه
جان تکستور که در ژانویه قراردادی دو و نیم ساله با فونسکا امضا کرد، فعلاً تصمیم به ادامه همکاری با او دارد. هرچند، با توجه به تصمیمات غیرقابل‌پیش‌بینی گذشته‌اش، مانند کنار گذاشتن پیر ساژ پس از رساندن لیون از خطر سقوط به رقابت‌های اروپایی، این حمایت چندان تضمین‌شده نیست.
البته، علاقه بین تکستور و فونسکا از مدت‌ها قبل وجود داشت. زمانی که فونسکا هدایت لیل را بر عهده داشت و این تیم را به لیگ قهرمانان رساند، مذاکراتی میان دو طرف انجام شده بود. اما تابستان گذشته، این مربی پرتغالی چالش میلان را ترجیح داد، چالشی که در نهایت ناموفق ماند و او را به پیشنهاد جدید لیون سوق داد.
اکنون، هدف باشگاه قرار گرفتن در بین تیم‌های راه‌یافته به لیگ قهرمانان است؛ هدفی که شاید باعث افزایش فشار روی فونسکا شده باشد، به‌ویژه با در نظر گرفتن تنش‌های ناشی از جنگ در اوکراین، زادگاه همسرش، که به‌شدت از این تصمیم خشمگین است و در فضای مجازی نوشت: «این تصمیمی غیرمنطقی و شرم‌آور است؛ یک اعدام سیاسی!»
پیامی هشدارآمیز برای دیگران
بااین‌حال، نامه عذرخواهی فونسکا تأثیری در نظر کمیته انضباطی نداشت. این محرومیت در زمانی صادر شد که داوران فرانسوی تحت فشار قرار دارند. در بهمن ماه، پابلو لونگوریا، رئیس باشگاه مارسی، به دلیل اتهام فساد به یک داور، با ۱۵ جلسه محرومیت مواجه شد. همچنین، دیروز فدراسیون فوتبال، محرومیت سه‌ماهه مدیر ورزشی مارسی، مهدی بن‌عطیه، را به دلیل انتقاد از داوری تأیید کرد.
این حکم، هشداری جدی برای لیون است که در حال آماده‌سازی درخواست تجدیدنظر است، هرچند ممکن است این اعتراض نتیجه‌ای معکوس داشته باشد. نمونه‌ای مشابه در سال ۲۰۱۳ رخ داد، زمانی که لئوناردو، مدیر ورزشی پاری‌سن‌ژرمن، به دلیل برخورد (که خود آن را غیرعمدی می‌دانست) با یک داور، ابتدا ۹ ماه محروم شد، اما در مرحله تجدیدنظر این محرومیت به ۱۳ ماه افزایش یافت. البته بعدها شورای دولتی فرانسه او را تبرئه کرد، زیرا او به‌عنوان یک فرد غیر فرانسوی، مشمول قوانین داخلی فدراسیون نبود.
از کانتونا و دی کانیو تا فونسکا!
اما چنین بخششی نصیب کانتونا نشد. او که در سال ۱۹۹۵ به دلیل ضربه به یک تماشاگر کریستال پالاس محروم شده بود، علاوه بر ۹ ماه دوری از میادین، به ۱۲۰ ساعت خدمات اجتماعی نیز محکوم شد.
در سال ۱۹۹۸ نیز، پائولو دی کانیو، که پیراهن شفیلد ونزدی را بر تن داشت، برای ۱۱ بازی از حضور در میادین محروم شد و ۱۰ هزار پوند جریمه گردید، چرا که یک داور انگلیسی را هل داده بود.
اکنون در لیون، باشگاه در تلاش برای یافتن راه‌های خلاقانه جهت مدیریت این بحران است، از جمله امکان استقرار فونسکا در نزدیکی نیمکت یا برقراری ارتباط با او از طریق کادر فنی. بااین‌حال، خود فونسکا معتقد است که آنچه بیش از همه اهمیت دارد، آماده‌سازی تیم در طول هفته برای بازی‌هاست.
بیشتر بخوانید: سرمربی نقره داغ شد؛ ۹ ماه محرومیت به دلیل توهین به داور!