به گزارش خبرورزشی، میودراگ بوژوویچ را می‌توان بی‌حاشیه‌ترین و یکی از باتجربه‌ترین مربیان لیگ برتر فوتبال دانست. مردی که ۲۲ سال قبل برای اولین بار روی نیمکت نشست و استقلال خوزستان، شانزدهمین تیمی است که این مربی ۵۶ ساله، هدایت آن را بر عهده دارد. تیم بوژوویچ در نیم‌فصل اول هم استقلال را برد و هم پرسپولیس.
وی در گفت و گویی با تسنیم درباره مسائل مختلفی صحبت کرد؛ از استقلال خوزستان و مشکلات فوتبال ایران تا مسائلی خارج از مستطیل سبز مانند جنگ و «فیدل کاسترو».
چرا مربیگری را خیلی زود و از سن ۳۵ سالگی آغاز کردید؟
اواخر فوتبالم دچار مصدومیت شدیدی شدم و زانویم سه بار جراحی شد. درد زیادی می‌کشیدم و تصمیم گرفتم در ۳۳ سالگی به فوتبال خودم پایان بدهم. با خودم گفتم چه کاری می‌توانم انجام بدهم که تصمیم گرفتم وارد دنیای مربیگری شوم.
در کشورهای زیادی مربیگری کردید. به چند زبان دنیا تسلط دارید؟
می‌توانم زبان روسی را به‌صورت روان صحبت کنم و به‌خوبی به زبان‌های هلندی و انگلیسی حرف بزنم. زبان یونانی هم بلد هستم؛ البته نه چندان خوب. به زمان زیادی نیاز دارم تا به‌خوبی (به زبان فارسی) صحبت کنم و امیدوارم فارسی را یاد بگیرم.
امیدواریم مدت طولانی در ایران بمانید تا زبان فارسی را هم بیاموزید.
امیدوارم.
فراز و نشیب‌های زیادی در فوتبال تجربه کردید. در سال ۲۰۰۰ طعم شکست ۸ بر یک را چشیدید و یک بار در سوپرلیگ صربستان با نتیجه ۷ بر ۲ پیروز شدید. آیا از دوران مربیگری خودتان راضی هستید؟
مهم‌ترین نکته برای (دوران مربیگری) من این است که با بازیکنان جوان زیادی کار کردم و آنها به بازیکنان بسیار خوبی تبدیل شدند. این مهم‌ترین نتیجه مربیگری است که جوانان را به بازیکنان باکیفیتی تبدیل کنیم.
در جنگ ناتو علیه یوگسلاوی هم حضور داشتید؟
آن زمان هنوز فوتبال بازی می‌کردم. در ژاپن بودم و همسرم باردار بود. یک روز بعد از اینکه به صربستان بازگشتم، کشورمان را بمباران کردند. لحظات وحشتناکی پشت سر گذاشتم که هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم. در این شرایط می‌بینید که یک نفر از یک جای دیگر تصمیم گرفته به کشور شما حمله کند و کاری از دست شما برنمی‌آید.
قبل از ورود به ایران، چه شناختی از فوتبال کشورمان داشتید؟
زمانی که سرمربی بودم، سردار آزمون در روستوف به میدان می‌رفت و به زنیت پیوست. مهدی طارمی را هم می‌شناختم. یک بازیکن ایرانی در تیم گروژنی بازی می‌کرد که عملکرد خوبی داشت (میلاد محمدی). در آن زمان تیم‌هایی را می‌شناختم که در (لیگ قهرمانان) آسیا بازی می‌کردند. تیم ملی ایران در رتبه هجدهم رده‌بندی فیفا قرار دارد و می‌دانستم یک تیم قدرتمند محسوب می‌شود.
استقلال خوزستان شروعی هیجان‌انگیز داشت و هم استقلال را برد و هم پرسپولیس. اما رفته رفته به یک تیم معمولی تبدیل شد و قبل از بردن شمس آذر در هفت مسابقه متوالی از کسب پیروزی بازمانده بود.
بازیکنان مصدوم زیادی در این هفت هفته داشتیم. در مسابقه‌ای که پرسپولیس را شکست دادیم، هفت بازیکن ما مصدوم بودند. اسماعیل بابایی، حامد بحیرایی، ساویو روبرتو و کاینا نونس مصدوم بودند و ابوالفضل کوهی هنوز مصدوم است. این نکته را هم در نظر بگیرید که در این هفت هفته، بازی‌های زیادی را نباختیم.
به نظر می‌رسید شما برای ساختن تیمی در حد قهرمانی یا کسب سهمیه آسیایی آماده می‌شوید، اما بعد از آن متوجه شدید که فقط باید استقلال خوزستان را از سقوط نجات بدهید.
هیچ‌وقت نگفتم تیم من قرار است بین تیم‌های صدر جدول باشد. از روز نخست گفتم وقتی می‌توانید به رقابت‌های آسیایی فکر کنید که تیم شما سه سال ثبات نسبی در لیگ برتر داشته باشد. آسان نیست تیمی را بگیرید که تاریخچه بزرگی ندارد و فکر کنید می‌توانید استقلال، پرسپولیس، سپاهان و تراکتور را به‌راحتی شکست بدهید.
این تیم‌ها قدمت، امکانات و پول بیشتری نسبت به استقلال خوزستان دارند و قرار گرفتن میان آنها بسیار سخت است. اگر در مقطعی از فصل، بین سه یا چهار تیم اول قرار بگیریم و بعد به رتبه‌های پایین‌تر برویم؛ این چه دستاوردی است؟ باید تیمی بسازیم که ثبات داشته باشد و برای مدتی طولانی با تیم‌های برتر رقابت کند.
برد استقلال برای شما لذتبخش‌تر بود یا پرسپولیس؟
شکست خیبر برای من اهمیت زیادی داشت! تیم من در رقابت با استقلال و پرسپولیس نیست و با تیم‌هایی در سطح خیبر رقابت می‌کند. بردن تیم‌های بزرگ برای هواداران و مردم یک شهر خیلی خوشایند است، اما امسال به دنبال ثبات هستیم. مهم‌ترین چیز در باشگاه این است که فصلی آرام داشته و ترسی بابت سقوط نداشته باشیم. دوست دارم به بازیکنان جوان میدان بدهم تا رشد کنند.
چه نقاط ضعفی در فوتبال ایران می‌بینید؟
همه مشکلات از نبود امکانات سرچشمه می‌گیرد. شما به زمین‌های بهتری نیاز دارید. سرعت بازیکنان در زمین باکیفیت افزایش می‌یابد و در این شرایط می‌توانید راحت‌تر با سایر تیم‌های آسیایی رقابت کنید. در دیدار الهلال - پرسپولیس (که پرسپولیس ۴ بر یک شکست خورد)، نتیجه را در تفاوت میان سرعت بازی دو تیم دیدم.
پرسپولیس تیمی سریع است، اما بازیکنان این تیم در زمان تصمیم‌گیری کُند بودند. همه این‌ها از امکانات و زمین‌های تمرینی نشأت می‌گیرد که تیم‌ها روی آن تمرین می‌کنند. در ایران فقط زمین‌های تراکتور (یادگار امام (ره) تبریز)، زمین فولاد (شهدای فولاد اهواز) و استادیومی که در آن با استقلال بازی کردیم (شهدای شهر قدس) باکیفیت هستند. بقیه زمین‌ها چندان خوب نیستند.
زیرساخت‌های استقلال خوزستان چگونه است؟ چندی پیش فیلمی از چند سگ اطراف زمین تیم منتشر شد.
امکانات خوبی داریم، اما از این امکانات به‌خوبی نگهداری نمی‌کنیم. ورزشگاه و زمین بسیار خوبی داریم که نمی‌دانم چه اتفاقی برای چمن آن افتاده است. زمینی که روی آن تمرین می‌کنیم، در ابتدا شرایط بسیار بدی داشت که حالا وضعیت بهتری دارد. افرادی که اطراف ما هستند، تلاش می‌کنند این شرایط بهتر باشد.
با وجود محرومیت از شرکت در رقابت‌های بین‌المللی فوتبال، روسیه هنوز مقصد بسیاری از بازیکنان جوان ایرانی به شمار می‌رود. آیا فوتبال این کشور می‌تواند سکوی پرتابی برای ملی‌پوشان کشورمان باشد؟
روسیه هنوز پُل خوبی برای انتقال بازیکنان ایرانی در راستای پیوستن به تیم‌های بهتر اروپایی محسوب می‌شود. جنگ روسیه و اوکراین به‌زودی به پایان می‌رسد و امیدوارم این اتفاق زودتر بیفتد. پس از پایان جنگ، تیم‌های روسی دوباره در مسابقات اروپایی شرکت می‌کنند. امکانات و کمپ‌های ورزشی روسیه بهترین شرایط را دارد و سه یا چهار ورزشگاه در این کشور وجود دارد که بهترین استادیوم‌های دنیا هستند.
با توجه به نتایجی که در لیگ نخبگان آسیا رقم خورد، بسیاری از فوتبالدوستان تصور می‌کنند که ایران از کشورهایی چون عربستان، امارات و قطر جا مانده است. با این مسئله موافق هستید؟
کشورهایی چون عربستان و قطر، سرمایه‌گذاری کلانی روی فوتبال خود کرده‌اند و زیرساخت های پیشرفته‌ای دارند. البته قطر که به قهرمانی جام ملت‌های آسیا رسید، این عنوان را با چهار یا پنج بازیکن برزیلی به دست آورد که پاسپورت قطری دریافت کردند.
ایران یک تیم ملی خالص دارد و فقط از بازیکنان ایرانی استفاده می‌کند. زیرساخت‌ها باعث پیشرفت فوتبال می‌شود و کشورهایی چون قطر و عربستان با زیرساخت مناسب به پیشرفت رسیده‌اند. این کشورها بازیکنان و مربیان بزرگی جذب کرده‌اند که به پیشرفت آنها کمک کرده است.
زندگی در اهواز چگونه است؟
در دو ماه گذشته خیلی اهواز را دوست دارم! چون دمای هوا به حدود ۲۰ درجه و شرایطی عالی رسیده است. تحمل گرمای اهواز در تابستان خیلی سخت است و هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم هوا اینقدر گرم شود. گرما را دوست ندارم و این گرمای شدید، مرا اذیت کرد. الان بهترین زندگی را دارم.
آیا تاکنون به اماکن دیدنی اهواز رفته‌اید؟ ارتباط خوبی با مردم اهواز دارید؟
پیاده‌روی را خیلی دوست دارم. خانه من نزدیک رود کارون است و آن حوالی یک پارک خوب دارد که بیشتر وقتم را در آنجا می‌گذرانم. خیلی در سطح شهر پیاده‌روی می‌کنم و خیلی‌ها مرا می‌شناسند. وقتی در سطح شهر می‌خواهم چیزی بخرم، مردم اینقدر به من لطف دارند که می‌خواهند آن کالا را به من هدیه بدهند. زندگی در اهواز خیلی خوب است.
در ستاره سرخ با لوکا یوویچ کار کردید که در میلان بازی می‌کند. این بازیکن به آنچه که شایسته آن بوده، رسیده؟ آیا با بازیکن بزرگ دیگری همکاری کردید؟
در ستاره سرخ نه. مشکل بزرگ این باشگاه این بود که بازیکنان را در سن بسیار کم می‌فروشد. یک ایراد این است که بازیکنان جوان را به تیم‌هایی می‌فروشند که بازیکنان باتجربه در اختیار دارند و جا افتادن این جوان میان بازیکنان باتجربه دشوار است.
زمانی که سرمربی ستاره سرخ بودید، ۲۴ برد متوالی به دست آوردید که اتفاقی ویژه برای باشگاهی در حد و اندازه ستاره سرخ محسوب می‌شود.
آنها با مشکلات مالی مواجه بودند و دو سال بسیار سخت را پشت سر گذاشتیم. با این حال خودم همه بازیکنان جوان را شناسایی و انتخاب کردم. به رقابت‌های اروپایی رسیدیم و پول بیشتری به دست آوردیم. باشگاه هم سرمایه‌گذاری بیشتری کرد و توانست بازیکنان بزرگتری به خدمت بگیرد. ستاره سرخ حالا پنج تا ۱۰ میلیون دلار فقط برای هزینه انتقال یک بازیکن پرداخت می‌کند، اما در آن زمان از این خبرها نبود!
گفتید که در لیگ برتر روسیه با سردار آزمون مواجه شدید. بسیاری از هواداران فوتبال انتظار داشتند او دوران طولانی‌تری را در اروپا سپری کند که این اتفاق نیفتاد و آزمون در لیگ امارات به میدان می‌رود.
آزمون از روستوف به زنیت سن‌پترزبورگ پیوست که شاید به‌خاطر پول بیشتر بود. اگر او از روستوف به تیم بزرگتری می‌رفت، شرایط بهتری در دوران فوتبال خود پیدا می‌کرد.
دوست دارید هدایت یک تیم بزرگ ایرانی مانند سپاهان و فولاد را بر عهده بگیرید و به‌جای تلاش برای بقا، به دنبال قهرمانی لیگ برتر باشید؟
هیچ‌وقت نمی‌دانید شانس شما کجاست. ممکن است سرمربی تیم بزرگی باشید و نتایج بدی کسب کنید. همچنین ممکن است یک تیم متوسط و میانه جدولی را در اختیار بگیرید و نتایج بسیار خوبی به دست بیاورید. باشگاه‌های بزرگ قطعاً امکانات و سابقه لازم را دارند و به دنبال نتایج بهتر هستند. مهم‌ترین اصل برای هر مربی این است که تیمی بیابد تا با ذهنیتی آرام در این تیم فعالیت کند.
می‌خواستیم درباره اعتراض تیم‌ها به داوری بپرسیم، اما در ذهن داشتیم که شما اصلاً وارد مسائل چالشی نمی‌شوید. مانند دیدار با استقلال که بازیکنان و مدیرعامل استقلال خوزستان از داوری گلایه کردند، اما شما از داور تمجید کردید!
تجربه به من ثابت کرده اعتراض به داوری، کمکی به شما و تیم شما نمی‌کند. در انتهای فصل فقط نتایج با شما صحبت می‌کنند و همه در پایان فصل، عملکرد داور را از یاد می‌برند. همه به جایگاه شما در جدول نگاه می‌کنند و اگر نتایج خوبی نگرفته باشید، کسی به یاد نمی‌آورد که داور شش ماه پیش با شما چه کرده است. همه می‌گویند تو مربی خوبی نبودی! ترجیح می‌دهم وقتی چیزی را نمی‌توانم تغییر بدهم، آن چیز را کنار بگذارم.
یکی از نکاتی که هنگام ورود شما به خبرگزاری جلب توجه می‌کرد، قامت بلند شما بود. همچنین شنیده بودیم که به «چه‌گوارا» علاقه زیادی دارید (مترجم بوژوویچ گفت که این مربی بیشتر به فیدل کاسترو رهبر انقلاب کوبا علاقه‌مند است).
من «چه‌گوارا» را بیشتر دوست دارم. البته تصویر حساب من در واتساپ، عکس مشترک تیتو (رئیس جمهور وقت یوگسلاوی سابق) با کاسترو است. در کشوری متولد شدم که یوگسلاوی نام داشت و یکی از بهترین کشورهای جهان بود. با این حال کسی در یک جای دیگری از جهان تصمیم گرفت این کشور را نابود کند و آن کشور بزرگ را به هفت کشور تقسیم کرد. ناراحت هستم که دیگر پاسپورت یوگسلاوی را ندارم. عاشق این کشور بودم و یوگسلاوی همیشه کشور من است.
قبلاً گفته بودید حاضر هستید با آمریکا بجنگید!
صحبت از رفتن به جنگ خیلی سنگین است و جنگیدن با آنها ممکن نیست، اما از آمریکایی‌ها خوشم نمی‌آید. می‌گویند اگر فلان فرد به ریاست جمهوری آمریکا برسد، شرایط تغییر می‌کند. با این حال فرقی میان رؤسای جمهور آمریکا وجود ندارد. فیدل کاسترو سال‌ها زمامدار کوبا بود و چند رئیس‌جمهور آمریکا تغییر کردند. در زمان زمامداری کاسترو حدود چهار نفر به ریاست جمهوری آمریکا رسیدند. وقتی جرج بوشِ پسر رئیس جمهور آمریکا شد، نظر کاسترو را پرسیدند و او گفت امیدوارم بوش به اندازه‌ای که به نظر می‌رسد، احمق نباشد!
تنفر شما از آمریکا چه دلیلی دارد؟
این کشور، ما را ۷۸ روز کامل بمباران کرد؛ به نظرت باید آمریکایی‌ها را دوست داشته باشم؟
آیا از محصولات آمریکایی مانند نوشابه «کوکاکولا» استفاده می‌کنید؟
خیر. من از محصولات آمریکایی استفاده نمی‌کنم؛ البته گوشی «آیفون» را آمریکایی نمی‌دانم! آمریکا محصولات بسیار خوبی دارد که نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد. من از سیاست‌های دولت آمریکا متنفر هستم؛ نه کالاهای این کشور. آمریکا مردم خوبی دارد و دو برادر من در آمریکا زندگی می‌کنند. با این حال تاکنون از محصولات «کوکاکولا» یا رستوران‌های زنجیره‌ای «مک دونالد» و KFC استفاده نکرده‌ام.
آیا نگاه شما نسبت به ایران، قبل و بعد از ورود به کشورمان تغییر کرده؟ کدام غذای ایرانی را بیشتر از همه دوست دارید؟
انتظار نداشتم تهران شهری به این خوبی و زیبایی باشد. البته در همه کشورها، بخشی از آن کشور بسیار خوب است و جاهایی وجود دارد که به خوبی آنجا نیست. چیزی که هیچ‌وقت تصور نمی‌کردم، مهمان‌نوازی مردم ایران است. این موضوع را شنیده بودم، اما آنچه که دیدم، واقعاً مرا متعجب کرد. بیشتر افرادی که در ایران می‌بینم، با من دوستانه رفتار می‌کنند.
شنیده بودم که غذاهای ایرانی بسیار خوشمزه است و وقتی این غذاها را امتحان کردم، فهمیدم که درست می‌گویند. همه غذاهای ایرانی خوب هستند و بسیار به غذاهای صربستان شباهت دارند. کباب و قرمه سبزی را خیلی دوست دارم.
حرف پایانی؟
مجدداً تأکید می‌کنم هیچ‌کسی قول نداده که استقلال خوزستان می‌تواند به رقابت‌های آسیایی صعود کند. همه اعضای تیم تلاش می‌کنیم به باشگاه ثبات بدهیم. شاید اگر دو سال ثبات داشته باشیم، بتوانیم به مسابقات آسیایی فکر کنیم. البته معلوم نیست دو سال بعد چه کسی سرمربی باشد!
بیشتر بخوانید: بوژوویچ: پیروزی چادرملو را زیر سوال نمی‌بریم؛ حریف بهتر از ما بود
