محمد مایلی‌کهن پیشکسوت فوتبال ایران به انتقاد از وضعیت این روزهای فوتبال ایران و تیم ملی پرداخت که بخشی از گفتگوی او با اطلاعات آنلاین را در ادامه آن را می خوانید:
- فوتبال ایران هم مثل همیشه است. با این تفاوت که الان مشکل استادیوم و زمین چمن هم اضافه شده است. من علیرغم همه کمبودها من فوتبال ایران را غنی از استعداد می بینم.
- درباره عملکرد گاریدو نظر من این است که فعلا باید صبر کرد. یک حسن ایشان این است که؛ مسایل فنی و اخلاقی را به تیم دیکته کرده است. از این نظر خوب بوده است. در مجموع آدم بدون حاشیه ای است. اینکه می گویند ترکیب را پیدا نکرده است دلایلی دارد. او هم فکر خودش را دارد. هر کاری انجام بدهد ایرادی می گیرند. در لیگ که خوب نتیجه گرفته است اما در لیگ نخبگان مشکلاتی بوده است.
- محسن خلیلی اولا او بازیکن خود من بود در سایپا و بازیکن بزرگی شد. از نظر اخلاقی فوق العاده خوب بود و هنوز هم هست. ادبیات خوبی هم دارد. من نمی دانم دلیلش را. شما تا می پرسید چرا برکنار شده، می گویند بچه های بالا گفتند او نباشد. اون بالا کجاست؟ من نمی دانم. محسن روی تیم های پایه پرسپولیس اشراف داشت. به هیچ وجه ذهن من به آن سمت نمی رود که او کار خلافی انجام داده باشد.
- موسیمانه وقتی نیامده بود می گفت تحول ایجاد می کنم اما تا آمد و دو سه تا بازی نشست روی نمکت گفت تیم مشکل دارد و بازیکن ندارد. یعنی یک مربی می رود یک جایی قبلش تحقیق نمی کند؟ شما نمی دانستید مشکل دارند؟ اگر مشکل نداشت که سرمربی عوض نمی کردند؟ امیدواریم در انتهای فصل نشان دهد مربی قابلی هست یا نه.
- چیزهایی که این روزها می بینیم همیشه بوده است. شما نظر من را درباره سرمربی تیم ملی می دانید و عوض هم نشده است. من که سکوت کرده و حرف نمی زنم دلیلش ترسیدن نیست. به هر حال تیم ملی کشورمان است. علیرغم همه مسایل و مشکلاتی که وجود داشته و دارد هرگز نخواستم تیم کشورم موفق نباشد. هر کسی هم سرمربی اش باشد من همین حس را دارم. در دوره خود من هم این انتقادات وجود داشت. ما ۶ تا به کره زدیم مصاحبه های آقای خیابانی با آقایان پنجعلی و میرآخوری انجام داد چه بود؟ می گفتند درست است ۶ تا زدیم ولی ایراد هم داریم. از طرفی علیرغم اینکه ما امکانات کمتری در مقایسه با کشورهای دیگر داریم اما یادمان نرود ما هم نسبت به قبل شرایط بهتری داریم.
- ما قبلا یک ماساژور و دکتر می خواستیم می گفتند بودجه نداریم. الان همراهان از بازیکنان بیشتر است. خیلی ها را هم ما نمی بینیم که رفقای آقایان هستند و همراه تیم سفر می روند. خداراشکر تیم دو بازی را برده است و الان در جدول شرایط خوبی داریم و رفتن مان به جام جهانی نزدیک ۱۰۰ درصد است. یکی از مشکلات ما این است زمانی که همه چیزمان آماده است باز می نالیم. این خیلی بد است. ما می بینیم درکشور مردم چگونه زندگی می کنند و چقدر مشکل دارند مخصوصا طیفی خاص که با همه مشکلات دست جلوی کسی دراز نمی کنند. شما یک سری به بیمارستان های دولتی بزنید اما فکر می کنم از نظر امکانات وضعیت تیم ملی با قبل از انقلاب هم قابل قیاس نیست. من خودم قبل از انقلاب در اردوی تیم ملی بودم و بهترین جا برای ما خوابگاه داوودیه بود. ۴ نفر در یک اتاق می خوابیدیم. الان با پرواز اختصاصی سفر می کنند. باید هم اینگونه باشد اما نه اینکه رفقای آقایان را ببریم.
