پنجم مهر سال ۱۳۷۰ بالغ بر ۹۰هزار نفر در ورزشگاه آزادی جمع شده بودند تا بازی رفت جام بین قاره‌ای میان ایران و الجزایر را تماشا کنند. یک دیدار تاریخی که با پیروزی شیرین برای ایران به پایان رسید.
پیروزی به لطف درخشش دو ستاره استقلال
تیم ملی در حالی با هدایت علی پروین به میدان رفت که فرشاد پیوس مهاجم اول آن زمان پرسپولیس و فوتبال ایران به خاطر مصدومیت نتوانست در آن بازی حضور پیدا کند ولی صمد مرفاوی فوروارد استقلالی تیم ملی به خوبی خلاء نبودن فرشاد را پر کرد. ایران با نتیجه ۲ بر یک الجزایر را شکست داد و مرفاوی هر دو گل ما را به ثمر رساند.
اگرچه درخشش صمد مرفاوی در آن بازی غیرقابل‌انکار است ولی بدون هیچ تردید بهترین بازیکن ایران در آن مسابقه مجید نامجومطلق بود. هافبک خلاق و تکنیکی استقلال که یک‌نفره به قلب خط دفاعی الجزایر می‌زد و آن‌ها را به معنای واقعی کلمه کلافه کرده بود. دقیقا پس از همان مسابقه بود که مقدمات حضور آقامجید در لیگ فرانسه فراهم شد اما یک هفته بعد مصدومیتی شدید گریبان‌گیر نامجومطلق شد تا رویای حضور در لوشامپیونه برایش رنگ ببازد.
خداحافظی کاپیتان پرسپولیس
در بین دو نیمه بازی ایران و الجزایر اتفاق دیگری هم به وقوع پیوست. محمد پنجعلی کاپیتان اسبق پرسپولیس و تیم ملی فوتبال کشورمان طی مراسمی خاص با بازی‌های ملی وداع کرد و جای خود در قلب دفاع ایران را به نادر محمدخانی، دیگر مدافع پرسپولیسی ما داد.
پنجعلی از نیمه دوم دهه ۵۰ تحت عنوان یک بازیکن جوان به اردوی تیم ملی فراخوانده شد و درخشش او در ترکیب این تیم باعث شد تا حتی به تیم منتخب ستارگان آسیا هم دعوت شود.
