صادق ورمزیار پیشکسوت و کاپیتان اسبق استقلال در گفت‌وگو با خبرورزشی، درباره اوضاع و احوال عجیب و غریب این روزهای باشگاه استقلال و جواد نکونام در راس کادر فنی این تیم همچنین بازی اخیر تیم ملی مقابل قرقیزستان و دیدار پیش روی این تیم مقابل تیم ملی فوتبال امارات اظهاراتی را مطرح کرد.
درباره استقلال و بازی پیش رو مقابل الغرافه در شرایط فعلی چه صحبتی دارید؟
باعث تاسف است که اتفاقات تابستان امسال نتیجه عکس در شروع مسابقات لیگ و در آستانه بازی‌های آسیایی داشته است. ظاهرا آرامشی که ما در یکی دو ماه گذشته در باشگاه شاهد بودیم آرامش قبل از طوفان بوده چون الان داریم می‌بینیم که باشگاه دست از حمایت سرمربی برداشته، هواداران به شدت علیه کادرفنی جبهه‌گیری کرده‌اند، سرمربی تیم نسبت به برخی مسائل در باشگاه انتقاد می‌کند و در نهایت از مربیان کروات و بلغارستانی درباره جانشین جواد نکونام صحبت به میان می‌آید. این شرایط در وضعیت فعلی اصلاً مطلوب نیست و فقط خدا می‌داند که در نهایت چه اتفاقی برای استقلال رخ خواهد داد.
به نظر شما این وضعیت چه پیامدهایی برای تیم استقلال خواهد داشت؟
طبیعتاً بازیکنان آرامش‌شان را از دست می‌دهند و وقتی تمرکز نفرات تیم از بین برود در نهایت همه چیز به سود باشگاه الغرافه اولین حریفمان در لیگ نخبگان آسیا و بعد از آن دیدارهای بعدی و در نهایت لیگ برتر می‌شود. ما سه بازی بعد باید با پرسپولیس مسابقه بدهیم که یکی از دیدارهای شش امتیازی مان است و این شرایط به ضرر ما و سود پرسپولیس هم خواهد بود. این وضعیت اصلاً مطلوب تیمی نیست که میلیون‌ها هوادار دارد قطعاً این شرایط می‌تواند باعث افت تیمی استقلال شود. حتی ممکن است باعث مصدومیت بازیکنان هم بشود.
این موضوع چه ربطی به مصدومیت دارد؟
یکی از عوامل اصلی در بحث مصدومیت به ویژه بحث مصدومیت از ناحیه‌های عضلانی مثل کشاله ارتباط مستقیم به وضعیت روحی روانی بازیکنان دارد. بازیکنی که تمرکز نداشته باشد و اعصاب آرامی نداشته باشد اسیدهایی در عضلات و ماهیچه‌هایش ترشح می‌شود که منجر به گرفتگی عضلانی شده و روی یک حرکت یا یک چرخش باعث پارگی عضله می‌شوند. البته این‌ها حاصل یک عمر فوتبال بازی کردن است و شاید هر کسی این اتفاقات را نداند ولی وقتی می‌گویند باید در یک تیم آرامش وجود داشته باشد تا نتیجه‌گیری هم حاصل شود به خاطر همین مسائل است.
بازی الغرافه را چطور پیش‌بینی می‌کنید؟
با توجه به شرایطی که استقلال در دیدار مقابل استقلال خوزستان از خودش به نمایش گذاشت باید حتماً روی نقاط ضعف تیم کار شود. متاسفانه ما در دفاع هنوز به آن هماهنگی خوب فصل قبل دست پیدا نکرده‌ایم و شرایط مثل قبل نیست. برای کسب نتیجه مقابل مهاجمان خطرناک تیم قطری باید قبل از هر چیز روی دفاع کار کنیم من معتقدم در دیدار مقابل الغرافه باید بیشتر روی دفاع تمرکز داشته باشیم و بعد به گلزنی فکر کنیم تا لااقل در این بازی نبازیم.
بازی تیم ملی در مقابل قرقیزستان را چطور دیدید؟
به نظرم بازی تیم ملی ما تنها در ۲۰ دقیقه ابتدایی شبیه به فوتبال ایران بود و بعد از آن ما در ۷۰ دقیقه بعد هیچ شباهتی به ایران نداشتیم. لااقل با وجود بازیکنان سرشناسی که در جمع نفرات تیم ملی ما حضور داشتند انتظار می‌رفت تا ما یک فوتبال روان، تک ضرب، رو به جلو و با دقت تری را ارائه می‌دادیم که هرگز چنین اتفاقی در دقایق پایانی نیمه اول و البته در طول نیمه دوم شاهد نبودیم.
چرا چنین شرایطی برای تیم ملی به وجود آمد؟
متاسفانه تاکتیک تیمی ما درست نبود. یا تیم قرقیزستان خیلی خوب بود که البته من این را تصدیق می‌کنم و معتقدم آنها فوتبال خیلی خوبی را مقابل تیم ملی ایران به نمایش گذاشتند و یا اینکه ما به طور کلی نمی‌دانستیم از این مسابقه چه چیزی می‌خواهیم.
ممکن است بازیکنان تیم ملی ایران این مسابقه را دست کم گرفته باشند و تصور کردند که حریف شان خیلی راحت شکست می‌خورد؟
این هم می‌تواند باشد. البته ما این موضوع را در بازی دوم و در دیدار مقابل امارات بهتر درک خواهیم کرد. چون به هر حال می‌دانیم که تیم امارات شرایط بهتری در فوتبال دارد و از نظر لیگ و باشگاهی در جایگاه بهتری نسبت به قرقیزستان می‌تواند فوتبال ملی اش را بهتر مقابل ما به نمایش بگذارد. اگر ما در دیدار با امارات فوتبال متفاوتی نسبت به آنچه مقابل قرقیزستان ارائه کردیم ارائه بدهیم نشان می‌دهد که بچه‌های تیم ملی ما حریف قرقیزستانی شان را دست کم گرفته بودند. البته من باز هم این را قبول ندارم و معتقدم فوتبالیست‌هایی مثل سردار آزمون باید به مراتب بهتر از این‌ها در میدان مسابقه ظاهر شوند. او اصلا در حد خودش نبود.
درباره شرایط زمین مسابقه ایرادهایی گرفته شد نظرتان در این باره چیست؟
واقعا باعث تعجب است که ما در شرایطی عجیب و غریبی لیگ برتر را شروع کرده‌ایم و این همه مشکلات در ارتباط با نداشتن زمین برای تیم‌های باشگاهی و ملی ما به وجود آمده است. اصلاً باورپذیر نیست که در کشوری چهار فصل مثل ایران ما دو زمین مطلوب برای انجام یک مسابقه فوتبال نداشته باشیم. از ورزشگاه یادگار امام در بالای کشور(تبریز) گرفته تا ورزشگاه‌های پایین یعنی فولاد آرنا (در خوزستان) همه تقریباً یک شکل هستند و دارای ایرادهای فراوان. ورزشگاه آزادی هم که معلوم نیست چه اتفاقی برایش رخ داده و تقریباً حال زمین‌های چمن‌مان اصلاً خوب نیست. یک عکس می‌دیدم که نشان می‌داد در کشورهای همسایه و در بازی‌های ملی فوتبال روی چمن مخملی برگزار می‌شد در حالی که این وضعیت باید برای ما هم وجود داشته باشد اما متاسفانه این چنین شرایطی را نداریم. ورزشگاه فولادشهر هم چمن بدی نداشت اما در قیاس با یک زمین استاندارد برای انجام یک فوتبال مطلوب واقعاً شرایط خوبی نداشت.
