به گزارش خبرورزشی، از همان روزی که تراکتور به لیگ برتر آمد همیشه طرفداران بیشمار این تیم مایه مباهات فوتبال ایران بودند. در تمام دنیا داشتن این حجم طرفدار بزرگترین پتانسیل هر تیمی است اما تراکتور هرگز نتوانست از این پتانسیل استفاده کند.
تراکتور دو بار روز آخر در آستانه قهرمانی جام را از دست داد. بزرگترین مربیان مثل امیر قلعه نویی یا یحیی گل محمدی به این تیم آمدند اما باز تراکتور شاخصه مهم برای قهرمانی در قدم آخر کم داشت. با آمدن محمدرضا زنوزی و خرج‌های کلانی که او برای استخدام مربیان نامدار و ستاره‌های بزرگ انجام داد، خیلی ها فکر کردند بالاخره تراکتور صاحب آن هویت لازم خواهد شد و جام قهرمانی را می‌برد اما فقط یک جام حذفی در دوران زنوزی به دست آمد، آن هم با ساکت الهامی و تیمی بدون ستاره...
بعد از این همه سال و این همه هزینه حالا دیگر همه فهمیده اند که پول و ستاره شرط کافی برای قهرمانی و موفقیت نیست. این فصل تراکتور دوباره به همان مسیر رفت و ستاره‌های نامداری را به خدمت گرفت. اسکوچیچ هم آمده که به خوبی از فوتبال ایران شناخت دارد. همه این‌ها دلایل امیدوارکننده‌ای برای تراکتور بود و نمایش هفته اول مقابل مس به خصوص در ثلث اول بازی، روزنه‌های امید را پررنگ‌تر کرد.
حالا این تراکتور تمام ابزار لازم برای قهرمانی را دارد. از ستاره‌های با تجربه تا شخصیت قهرمانی، از پول و امکانات تا مربی و مدیرعاملی که با گوشت و پوست و استخوان فوتبال ما را می‌شناسند. دیگر این تراکتور هیچ کم و کسری ندارد و تنها ممکن است خودش باعث ناکامی خودش شود.
امیدواریم محمدرضا زنوزی با استفاده از تجربه سال‌های گذشته این آخرین مانع را هم از پیش روی تیمش بردارد. او با انتخاب و استخدام بهترین‌ها کار خودش را کرده و حالا باید بگذارد سعید مظفری زاده و اسکوچیچ کارشان را کنند. محمدرضا زنوزی تنها باید مراقب باشد که این تیم از بیرون توسط خودی‌ها ضربه نخورد.
